PRAWO I NIEPEŁNOSPRAWNI luty 2019
Strażnicy Dostępności - ministerstwo powołało Radę
E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 26.02.2019
Mateusz Różański
Czytamy fragmenty publikacji:
"Likwidacja barier architektonicznych w szkołach na uczelniach i w placówkach ochrony zdrowia ale też wsparcie spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych w instalowaniu wind. Do tego zakup dostępnego taboru szkolenie psów asystentów i tworzenie Centrów Wspierania Edukacji Włączającej - to zaledwie kilka elementów z programu Dostępność Plus którego budżet wynosi 23 miliardy złotych. Nad jego realizacją będzie czuwać powołana w lutym 2018 roku Rada Dostępności.
Rada Dostępności będzie organem pomocniczym o charakterze opiniodawczo-doradczym. Do jej głównych zadań zalicza się: opiniowanie aktów prawnych oraz rekomendowaniu rządowi najlepszych sposobów realizacji określonych zadań wynikających z programu Dostępność Plus a następnie z Ustawy o Dostępności - po wejściu jej w życie".
I dalej:
"W skład rady, która liczy 45 członków, weszli przedstawiciele i przedstawicielki ministerstw i urzędów centralnych oraz organizacji pozarządowych m.in. prezes Integracji Ewa Pawłowska, prezes Polskiego Związku Niewidomych Anna Woźniak-Szymańska, prezes Polskiego Związku Głuchych Krzysztof Kotyniewicz. Na czele Rady stanął zaś minister Jerzy Kwieciński".
Kolejny fragment:
"Rada ma spotykać się raz na kwartał. Wśród jej aktywności należeć będzie tworzenie zespołów roboczych zajmujących się szczegółowymi kwestiami - np. dostępnością stron internetowych. Ponadto - jak tłumaczył Piotr Krasuski, dyrektor Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego w resorcie rozwoju - Rada ma też opiniować Raport o Dostępności, czyli dokument, który (według planów ministerstwa) będzie powstawał co cztery lata w oparciu o sprawozdania przygotowane przez jednostki administracji publicznej na szczeblu gminy powiatu województwa i w obszarze każdego urzędu centralnego. Dopiero po zaopiniowaniu przez Radę Dostępności - dokument trafi do rządu".
Cała publikacja pod adresem wymienionym na wstępie.
***
Zapowiedź majowego protestu osób z niepełnosprawnością
E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 25.02.2019
oprac. Angela Greniuk
Źródło: rmf.fm
Czytamy:
"Protest osób z niepełnosprawnością odbędzie się 23 maja w Warszawie - zapowiedziała Iwona Hartwich, liderka protestu osób z niepełnosprawnością i ich opiekunów w sejmie w 2018 roku. Wydarzenie jest odpowiedzią na brak uwzględnienia osób z niepełnosprawnością w planie materialnego wsparcia. Obietnice przekazania świadczeń dla rodzin i emerytów zostały zaprezentowane na sobotniej konwencji, 23 lutego, przez prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego.
Protest osób z niepełnosprawnością jest planowany na 23 maja - przed wyborami do europarlamentu. Marsz ma rozpocząć się w południe pod Pałacem Prezydenckim w Warszawie, a następnie przejść pod Kancelarię Premiera i Sejm.
Protest jest reakcją na wystąpienie Jarosława Kaczyńskiego, prezesa Prawa i Sprawiedliwości, podczas konwencji w sobotę 23 lutego. Polityk przedstawił wówczas plany wsparcia miliardami złotych: rodzin - w postaci 500 plus od pierwszego dziecka oraz jednorazowo 1,1 tys. dla każdego emeryta. Oprócz tego prezes PiS zapowiedział likwidację 18-proc. podatku PIT dla pracowników do 26. roku życia, obniżenie podatków i przywrócenie lokalnych połączeń.
Jak podaje RMF FM, koszt obietnic Jarosława Kaczyńskiego to 40 miliardów złotych.
Pominięcie grupy osób z niepełnosprawnością
Oburzenia na "zastrzyk finansowy" dla rodzin i emerytów nie kryła Iwona Hartwich, która wspólnie z kilkunastoma opiekunami i osobami z niepełnosprawnością protestowała w sejmie w 2018 roku, postulując o świadczenie 500 zł dla osób z niepełnosprawnością.
- Nie jesteśmy dla nich nawet trzecim sortem - mówiła RMF FM Iwona Hartwich, odnosząc się do rządzących. - Błagaliśmy o 500 złotych dodatku na życie, no i po prostu nie było tych pieniążków, a teraz na raz pieniążki się znajdują - skomentowała".
***
RPO: państwo zapomina o opiekunach osób niepełnosprawnych
PAP/Rynek Zdrowia 27 lutego 2019
Czytamy:
"O utworzenie całościowego programu dla opiekunów rodzinnych, m.in. szkoleń, opieki psychologicznej i opieki wyręczającej, zaapelował do minister rodziny, pracy i polityki społecznej Elżbiety Rafalskiej rzecznik praw obywatelskich Adam Bodnar.
W liście do Rafalskiej RPO wskazał, że państwo nie pamięta o ponad 2 mln Polaków, którzy opiekują się starszymi lub niepełnosprawnymi członkami rodziny.
Zdaniem Bodnara w działaniach państwa brakuje "systemowego podejścia do problemu, uwzględniającego nie tylko wsparcie w postaci zasiłków, do których dostęp uzależniony jest od dochodu". Ponadto, jak zauważył, "państwo swoją pomoc kieruje do osób z niepełnosprawnościami, zapominając o opiekunach".
W związku z tym zaapelował o utworzenie całościowego programu dla opiekunów rodzinnych, w ramach którego opiekunowie mogliby skorzystać m.in. z dostępu do opieki wyręczającej i do opieki psychologicznej, ze szkoleń, a także z rozwiązań umożliwiających godzenie opieki z pracą.
RPO w liście do szefowej resortu rodziny podkreślił, że "osoby, na które spada obowiązek zaopiekowania się mniej sprawnym czy słabnącym członkiem rodziny, podejmują się niezwykle trudnego zadania", wyczerpującego psychicznie i fizycznie.
Wskazał, że często wiąże się to też z "koniecznością ograniczenia bądź rezygnacji z pracy zawodowej, co pociąga za sobą pogorszenie sytuacji materialnej i drastyczną zmianę dotychczasowego stylu życia".
Adam Bodnar zauważył, że nie wiadomo nawet, ilu jest w Polsce takich opiekunów. Dlatego zasugerował utworzenie karty opiekuna rodzinnego, dzięki której miałby on m.in. prawo do szybszego dostępu do lekarza.
"Postulat ten został zgłoszony przez uczestników I Kongresu Praw Obywatelskich 8-9 grudnia 2017 r." - przypomniał. Wskazał również na konieczność zapewnienia opiekunom rodzinnym dostępu do informacji o przysługujących im prawach. Zdaniem Bodnara zbyt wiele opiekunów i opiekunek nie wie, z jakich form wsparcia może skorzystać.
Bodnar przypomniał również, że takie kompleksowe działania uregulowano m.in. w 2014 r. w Wielkiej Brytanii, w dokumencie Care Act, który m.in. definiuje pojęcie opiekuna faktycznie niosącego pomoc bliskim i wskazuje na obowiązki władz lokalnych w udzielaniu wsparcia".
Dorota Stelmaszczyk - PAP
***
Takie rozwiązania wspierają niepełnosprawnych
PAP/Rynek Zdrowia 27 lutego 2019
Czytamy:
"Wprowadzamy wiele rozwiązań dotyczących wsparcia osób niepełnosprawnych - podkreśliła w środę (27 lutego) szefowa MRPiPS Elżbieta Rafalska, odnosząc się do protestu zapowiadanego na 23 maja br.
Liderka ubiegłorocznego protestu osób niepełnosprawnych w Sejmie Iwona Hartwich zapowiedziała na 23 maja protest przed Pałacem Prezydenckim. Jej zdaniem "osoby niepełnosprawne zostały kolejny raz pominięte" w ostatnich propozycjach przedstawionych przez PiS.
Minister Rafalska, odnosząc się do zapowiadanego protestu, na konferencji prasowej podkreśliła, że ostatnie propozycje PiS dotyczą także niepełnosprawnych.
- Jeżeli chodzi o program "Rodzina 500 plus", to kryterium dochodowe (dla rodzin wychowujących dziecko niepełnosprawne - PAP) uprawniające do świadczenia wynosiło 1200 zł. W tej chwili wszystkie rodziny, w tym z dzieckiem niepełnosprawnym, po przekroczeniu kryterium mają prawo do tego świadczenia na pierwsze czy jedyne dziecko w rodzinie - podkreśliła szefowa MRPiPS.
Przypomniała także inne działania podejmowane przez resort na rzecz niepełnosprawnych. Wskazała m.in. na waloryzacje emerytur i rent, które wejdą w życie od 1 marca. Zgodnie z waloryzacją najniższa emerytura, renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renta rodzinna i renta socjalna wzrosną do 1100 zł (obecnie jest to 1029,80 zł). Najniższa renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy wzrośnie z 772,35 zł do 825 zł.
Minister rodziny przypomniała także o ubiegłorocznym wzroście zasiłku pielęgnacyjnego. Zgodnie z rozporządzeniem przygotowanym przez MRPiPS od 1 listopada 2018 r. zasiłek pielęgnacyjny wzrósł o 31,42 zł i wynosi 184,42 zł. To pierwszy etap jego podwyższenia. W drugim - od 1 listopada 2019 r. - świadczenie ma wzrosnąć do 215,84 zł.
Rafalska podkreśliła, że ostatni wzrost zasiłku pielęgnacyjnego nastąpił w 2006 r. Teraz jego podwyższenie ma odczuć około 912 tys. osób niepełnosprawnych.
Szefowa MRPiPS przypomniała, że od 1 listopada 2018 r. o 100 zł wzrosła także kwota specjalnego zasiłku opiekuńczego, która wynosi teraz 620 zł. Także o 100 zł wzrósł zasiłek dla opiekuna i również wynosi 620 zł. Ministerstwo szacuje, że w przypadku świadczeń dla opiekunów osób niepełnosprawnych (specjalnego zasiłku opiekuńczego i zasiłku dla opiekuna) podwyższone kwoty dotyczą około 70 tys. osób.
- Mamy też wiele rozwiązań systemowych: warsztaty terapii zajęciowych, środowiskowe domy samopomocy, zakłady aktywności zawodowej i Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, który ruszył od 1 stycznia tego roku - wskazała Rafalska.
Przypomniała, że pod koniec stycznia opublikowany został także roczny plan działań na rzecz wsparcia osób niepełnosprawnych. Rozwiązania dotyczą m.in. dostosowania mieszkań do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, tworzenia przeznaczonych dla nich usług czy zapewnienia opiekunom tzw. opieki wytchnieniowej".
Karolina Kropiwiec - PAP
***
ZUS już może liczyć renty i emerytury
Dziennik Gazeta Prawna (2019-02-12)
Paulina Szewioła, Bożena Wiktorowska, oprac.: GR
Czytamy:
"Znana jest wysokość ostatniego czynnika umożliwiającego ustalenie faktycznej wysokości waloryzacji świadczeń. GUS podał wartość realnego wskaźnika wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w 2018 r. w stosunku do roku poprzedniego - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
W konsekwencji wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2019 r. wyniesie 2,86 proc. Wynika to z tego, że średnioroczna inflacja w gospodarstwach domowych emerytów i rencistów wyniosła 1,8 proc. w 2018 r., a realny wzrost przeciętnego wynagrodzenia 5,3 proc. (w waloryzacji uwzględniane jest 20 proc. z tej liczby, czyli 1,06 proc.). Przy ogłaszaniu tego ostatniego elementu GUS zaliczył jednak falstart, podając na początku wartość niższą, bo 5,1 proc.
Emeryci i renciści muszą pamiętać, że w tym roku przy obliczaniu wysokości ich świadczeń zastosowany zostanie mechanizm mieszany.
- Gwarantowana kwota podwyżki to 70 zł. Wskaźnik procentowy będzie natomiast stosowany tylko wtedy, gdy daje on waloryzację wyższą od tej kwoty - wyjaśnia Łukasz Kozłowski z Federacji Przedsiębiorców Polskich.
Ekspert zwraca jednocześnie uwagę, że wskaźnik waloryzacji jest niższy, niż prognozował rząd. Stracą na tym osoby otrzymujące emerytury powyżej 2200 zł brutto. Przekłada się to również na oszczędność dla budżetu państwa, który nie wyda pełnej planowanej kwoty dotacji do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych na pokrycie wyższych wydatków na świadczenia".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 12 lutego 2019 r.
***
Limit w uldze rehabilitacyjnej przysługuje podwójnie
Dziennik Gazeta Prawna (2019-02-20)
Magdalena Majkowska, oprac.: GR
Czytamy:
"Jeśli niepełnosprawne dziecko jest na utrzymaniu obojga rodziców, to każdy z nich może odliczać wydatki związane z używaniem samochodu osobowego w ramach własnego limitu - czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej".
I dalej:
"Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja indywidualna z 7 lutego 2019 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.596.2018.2.EC) to potwierdził. Wyjaśnił, że gdy oboje rodzice łożą na utrzymanie niepełnosprawnego dziecka, to każdemu z nich przysługuje prawo do ulgi rehabilitacyjnej w wysokości faktycznie poniesionych przez siebie wydatków. Ponieważ ulga związana z używaniem samochodu osobowego ograniczona jest limitem kwotowym, to każdemu z rodziców przysługuje odrębny (własny) limit.
Dyrektor KIS zwrócił też uwagę, że do wydatków dotyczących eksploatacji samochodu osobowego mieszczących się w uldze zalicza się nie tylko koszty samego przejazdu (paliwa), ale i utrzymania auta, takie jak wydatki na przegląd techniczny, naprawy, zakup części, obowiązkowe ubezpieczenie OC. Podkreślił, że określona w ustawie o PIT kwota 2280 zł jest maksymalną, ale nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających wysokość wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego. Podatnik musi natomiast przedstawić na żądanie organów podatkowych dowody niezbędne do ustalenia prawa do tego odliczenia".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 20 lutego 2019 r.
***
Opieka wytchnieniowa, mieszkania, zatrudnienie wspomagane
Pełnomocnik Rządu o planach na 2019 rok
E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 12.02.2019
Mateusz Różański
Zamieszczamy całą publikację, gdyż zawiera ona bardzo ważne informacje dla wielu osób niepełnosprawnych.
"W ostatnich miesiącach zostały przyjęte dwa ważne dokumenty dotyczące osób z niepełnosprawnością - Strategia na rzecz Osób Niepełnosprawnych 2018-2030 i plan działań finansowanych z Funduszu Solidarnościowego na rok 2019. Rząd ma się też zająć ustawą o zatrudnieniu wspomaganym. O tych działaniach mówił nam Krzysztof Michałkiewicz, Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych.
Fundusz Solidarnościowy
Pod koniec stycznia został podpisany plan działań finansowanych z Funduszu Solidarnościowego na rok 2019. 650 mln zł, które w tym roku Fundusz ma do dyspozycji, zostanie przeznaczonych m.in. na stworzenie Centrów Opiekuńczo-Mieszkalnych.
Mają one służyć m.in. osobom z autyzmem i ze sprzężonymi niepełnosprawnościami i być odpowiedzią na apele opiekunów, którzy boją się o przyszłość swych niesamodzielnych dzieci.
Opieka wytchnieniowa
Innym elementem planu jest oczekiwana od lat i od lat zapowiadana też przez rząd opieka wytchnieniowa.
- Chcemy stworzyć system miejsc czasowego pobytu, gdzie opiekunowie osoby niepełnosprawnej będą mogli zostawić swojego członka rodziny w bezpiecznym miejscu pod fachową opieką - zapowiedział minister Michałkiewicz.
Budynki bez barier, mieszkania bez barier
Elementem planu jest też pakiet działań związanych z mieszkalnictwem - m.in. poprzez likwidację barier architektonicznych w już istniejących budynkach mieszkalnych.
- Chcemy finansować podjazdy, windy tam, gdzie ich nie ma - powiedział przed kamerą Krzysztof Michałkiewicz.
Poinformował, że bariery likwidowane będą również w budynkach, w których nie mieszkają osoby z niepełnosprawnością.
- Drugim elementem programu jest wspieranie wynajmowania lub zamieniania mieszkań dla osób niepełnosprawnych albo dla rodzin z osobą niepełnosprawną - podkreślił Krzysztof Michałkiewicz. - Chcemy dofinansować czynsz i dostosować mieszkanie pod kątem potrzeb osoby niepełnosprawnej, która w danym mieszkaniu będzie mieszkała.
Strategia na rzecz zatrudnienia
O ile plan ma dotyczyć przede wszystkim kwestii socjalnych, o tyle inny dokument, Strategia na rzecz Osób Niepełnosprawnych 2018-2030, ma na celu przede wszystkim zwiększenie zatrudnienia osób z niepełnosprawnością.
- Propozycje, które otrzymaliśmy z różnych ministerstw ułożyliśmy w strategię - chcemy, by kompleksowo patrzyła na osoby niepełnosprawne i żeby wdrażała Konwencję o prawach osób niepełnosprawnych. - To, że w strategii ważną rolę odgrywa aktywizacja zawodowa, jest czymś naturalnym. Osoby niepełnosprawne chcą być pełnosprawnymi pracownikami na rynku pracy, mieć takie same szanse. My chcemy im w tym pomóc.
Zatrudnienie wspomagane
Nie dla wszystkich wejście na rynek pracy jest tak samo łatwe. Dla wielu osób z niepełnosprawnością intelektualną potrzebne jest dodatkowe wsparcie, np. w formie trenera pracy. Niestety do tej pory tego typu pomoc była oferowana głównie w ramach trwających przez określony czas projektów. Przez co bardzo trudno było zachować ciągłość wsparcia. Zmienić ma to przygotowywana przez rząd ustawa o zatrudnieniu wspomaganym.
- Bardzo wiele organizacji już działa, już prowadzi agencje zatrudnienia wspomaganego. Natomiast jest to głównie finansowane ze środków europejskich - mówił Pełnomocnik Rządu. - Chcemy, żeby to było stabilne, a doświadczenia i wypracowane metody miały szansę w dłuższej perspektywie znaleźć sposób finansowania. Stąd ustawa o zatrudnieniu wspomaganym, która ma (...) pomóc osobom niepełnosprawnym, które mają największe trudności w znalezieniu się na rynku pracy.
Rozmawiał: Mateusz Różański
***
Samorządy dostaną 62 mln zł na placówki "Senior+"
Dziennik Gazeta Prawna (2019-02-13)
Michalina Topolewska, oprac.: GR
Czytamy:
"W tym roku powstanie prawie 250 Dziennych Domów oraz Klubów "Senior+", które będą dysponować 5,6 tys. miejsc dla osób starszych - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej rozstrzygnęło właśnie tegoroczną edycję konkursu w programie "Senior+". W jego ramach samorządy: gminne, powiatowe oraz wojewódzkie mogą ubiegać się o budżetową dotację na zakładanie placówek dziennego pobytu dla osób starszych, a także na częściowe pokrycie kosztów ich utrzymania w kolejnych latach. I tak w przypadku Dziennego Domu "Senior+" może to być do 300 tys. zł, natomiast na Klub "Senior+" samorząd może otrzymać kwotę o połowę niższą. Z kolei dotacja na jedno miejsce w działającej już placówce wynosi odpowiednio 300 zł lub 200 zł miesięcznie.
Okazuje się, że w tegorocznym konkursie samorządy złożyły ponad 700 ofert, z których 664 zostały zakwalifikowane do dofinansowania. 243 wnioski dotyczyły utworzenia placówek: 55 domów oraz 188 klubów, które mają liczyć 5,6 tys. miejsc. Pozostałe 424 to wnioski o pieniądze na bieżącą działalność domów i klubów. Łącznie do samorządów trafi 62,6 mln zł, z czego 38,1 mln zł to środki na tworzenie nowych placówek, a 24,5 mln zł będzie przeznaczone na te już istniejące.
W związku z tym, że w tym roku na realizację programu rząd zarezerwował 80 mln zł, zostały wolne środki i będzie się można o nie ubiegać jeszcze w br.
Biorąc pod uwagę wyniki tegorocznego konkursu, na koniec 2019 r. liczba domów i klubów "Senior+" wzrośnie z 500 do 743 (będzie w nich 18,5 tys. miejsc). Co istotne, chociaż program jest prowadzony od 2015 r., to dopiero od ubiegłego roku zdecydowanie zwiększyło się zainteresowanie nim wśród samorządów. To efekt m.in. wprowadzenia możliwości zakładania nie tylko domów, ale też klubów oraz zwiększenia puli pieniędzy na jego realizację".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 13 lutego 2019 r.
***
PFRON dofinansuje zakup skutera
Dziennik Gazeta Prawna (2019-02-05)
autor: Michalina Topolewska, oprac.: GR
Czytamy:
"W tym roku osoby z dysfunkcjami zdrowotnymi będą mogły skorzystać z nowych form wsparcia w ramach programu "Aktywny samorząd". Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przeznaczy na niego prawie 147 mln zł - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Program jest realizowany bezpośrednio przez powiaty i samorządy wojewódzkie. Co do zasady jego celem jest pomoc dla osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności w likwidacji barier transportowych, ograniczeń w dostępie do informacji i komunikacji międzyludzkiej oraz barier w poruszaniu się. Jednocześnie zarząd funduszu określa co roku, jakie działania są z niego finansowane oraz ile wynosi maksymalna kwota wsparcia (wymagany jest wkład własny).
W tym roku nowością w porównaniu do poprzednich edycji programu będzie możliwość uzyskania przez osoby niepełnosprawne ruchowo dopłaty do zakupu skutera elektrycznego (do 5 tys. zł) lub dodatkowego napędu elektrycznego do ręcznego wózka inwalidzkiego.
Dodatkowo w br. przewidziane są: dofinansowanie dla osób niesłyszących do kursu i egzaminu na prawo jazdy kategorii B, dostosowanie samochodu do ich potrzeb oraz zakup sprzętu komputerowego i oprogramowania (do tej pory z tej formy wsparcia mogły skorzystać tylko osoby niepełnosprawne ruchowo).
Osoby głuche będą mogły np. wyposażyć auto w urządzenie wykrywające sygnał dźwiękowy pojazdu uprzywilejowanego i ostrzegające kierowcę za pomocą wskaźnika optycznego czy aplikację pozwalającą porozumiewać się z pasażerami poprzez wiadomości tekstowe. Dofinansowaniu będzie też mógł podlegać koszt szkolenia z obsługi nowego sprzętu.
Ponadto "Aktywny samorząd" obejmuje wsparcie dla osób niepełnosprawnych w zdobyciu wyższego wykształcenia. W tym przypadku mogą otrzymać dofinansowanie na opłacenie czesnego (do 3000 zł) oraz pokrycie innych wydatków związanych z podjęciem nauki (1000 zł)".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 5 lutego 2019 r.
***
Sejm przyjął informację nt. realizacji Karty Praw Osób Niepełnosprawnych
PAP/Rynek Zdrowia 21 lutego 2019
Olga Zakolska
Czytamy:
"Sejm przyjął w środę (20 lutego) informację rządu na temat realizacji w 2017 r. postanowień Karty Praw Osób Niepełnosprawnych. Karta zawiera katalog praw osób niepełnosprawnych, wskazując kluczowe obszary dla polityki państwa, m.in. w zakresie szczególnego wsparcia tej grupy obywateli.
Karta Praw Osób Niepełnosprawnych - uchwalona przez Sejm w 1997 r. - stanowi, że "osoby niepełnosprawne, czyli osoby, których sprawność fizyczna, psychiczna lub umysłowa trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia życie codzienne, naukę, pracę oraz pełnienie ról społecznych, zgodnie z normami prawnymi i zwyczajowymi, mają prawo do niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia oraz nie mogą podlegać dyskryminacji".
Chociaż Karta nie ma wiążącej mocy prawnej, zawiera katalog dziesięciu praw osób niepełnosprawnych, wskazując kluczowe obszary dla polityki państwa, m.in. w zakresie szczególnego wsparcia osób niepełnosprawnych oraz przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu tej grupy obywateli.
Jak wynika z informacji, w 2017 r. w Polsce mieszkało 3 mln 116 tys. osób niepełnosprawnych powyżej 16. roku życia, z czego 50,6 proc. stanowiły kobiety. Liczba osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym według tzw. ekonomicznych grup wieku (18-59 dla kobiet i 18-64 dla mężczyzn) wynosiła 1,68 mln, co stanowiło 7,7 proc. ludności Polski w tym wieku.
Najliczniejszą grupę stanowiły osoby z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności (46,5 proc.). Niepełnosprawność w stopniu lekkim orzeczono w 26,4 proc. przypadków, a w stopniu znacznym w 27,1 proc.".
I dalej:
"W 2017 r. współczynnik aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym wynosił 28,9 proc. (wzrost o 2,1 proc.), wskaźnik zatrudnienia - 26,3 proc. (wzrost o 2,6 proc.), a stopa bezrobocia - 9,3 proc. (spadek o 2,3 proc.).
"Mimo pozytywnych zmian w aktywności ekonomicznej osób niepełnosprawnych, obserwowanych w 2017 r. sytuacja tych osób nadal jest trudna. Aktywna zawodowo pozostaje zaledwie co szósta osoba niepełnosprawna w wieku 16 lat i więcej (co w dużej mierze jest rezultatem nadreprezentacji starszych roczników w tej grupie) oraz co trzecia osoba niepełnosprawna w wieku produkcyjnym" - czytamy w informacji.
Cała publikacja w "Rynku Zdrowia" z 21 lutego 2019 r.
***
RPO: potrzebny system wsparcia rodzin z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną
E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 12.02.2019
PAP
Czytamy:
"Państwo nie wspiera rodziców dziecka z niepełnosprawnością w kryzysie psychicznym, gdy skończy 18 lat" - napisał rzecznik praw obywatelskich Adam Bodnar do ministra zdrowia Łukasza Szumowskiego.
W piśmie opublikowanym na stronach RPO Bodnar ocenił, że w Polsce brakuje "systemowych rozwiązań odnośnie zakresu oraz form wsparcia dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością dotkniętych kryzysem psychicznym, które po uzyskaniu pełnoletności i opuszczeniu placówki leczniczej dla nieletnich nadal wymagają kompleksowego i specjalistycznego wsparcia, a rodzina nie jest w stanie zapewnić im stosownej opieki i terapii".
I dalej:
"Zdaniem Bodnara, gdy rodzice "są pozostawieni sami z problemem bez współpracy ze strony dzieci, powoduje, że sięgają do metody ostatecznej - wystąpienia o ubezwłasnowolnienie w celu sprawowania opieki w sposób adekwatny do potrzeb (jak uczyniła matka opisanej młodej osoby)".
Rzecznik przypomniał, że jego urząd oraz "środowisko osób z niepełnosprawnościami od dawna postulują, aby ubezwłasnowolnienie, jako instytucję zastępczego podejmowania decyzji, zastąpić systemem wspieranego podejmowania decyzji".
Adam Bodnar podkreślił, że "pomoc rodzinie przeżywającej trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo-wychowawczych to najistotniejsze zadanie szeroko rozumianego systemu opieki. Art. 71 ust. 1 Konstytucji gwarantuje uwzględnienie dobra rodziny w polityce państwa, jak też szczególną pomoc rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej. Tak wyznaczony standard pomocy rodzinie, w której występuje niepełnosprawność wzmacnia norma zawarta w art. 69 Konstytucji. Stanowi ona, że osobom niepełnosprawnym władze publiczne udzielają, zgodnie z ustawą, pomocy w zabezpieczaniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji społecznej".
Cała publikacja pod adresem wskazanym na wstępie.
***
Nie trzeba rezygnować ze świadczenia na rzecz emerytury
Dziennik Gazeta Prawna (2019-02-19)
Michalina Topolewska, oprac.: GR
Czytamy:
"Żadne przepisy nie wymagają od osoby otrzymującej świadczenie pielęgnacyjne, aby po osiągnięciu wieku emerytalnego zrezygnowała z jego dalszego uzyskiwania - czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Tak wynika z odpowiedzi udzielonej przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na interpelację nr 28166, złożoną przez poseł Katarzynę Osos z Platformy Obywatelskiej.
Zgłosiła się do niej z prośbą o interwencję grupa opiekunów uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego, które przysługuje osobom rezygnującym z pracy, aby zajmować się niepełnosprawnym członkiem rodziny. Okazuje się, że w momencie osiągnięcia wieku emerytalnego są oni zmuszani do przechodzenia na emeryturę. Problem w tym, że z uwagi na to, że wielu z nich nie ma wypracowanego długiego stażu pracy, najczęściej otrzymują ją w najniższej wysokości (po marcowej waloryzacji będzie to 1100 zł). Natomiast świadczenie pielęgnacyjne wynosi 1583 zł miesięcznie. Sytuacja materialna i życiowa opiekunów ulega więc znacznemu pogorszeniu.
W związku z tym poseł pyta o możliwość wprowadzenia przepisów, które pozwoliłyby takim osobom pozostać przy świadczeniu pielęgnacyjnym w sytuacji, gdyby było wyższe od emerytury.
MRPiPS wyjaśnia, że takie regulacje nie są potrzebne, bo przepisy ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2220 ze zm.) nie zawierają i nigdy nie zawierały regulacji, które nie pozwalałyby na otrzymywanie świadczenia pielęgnacyjnego przez osobę kończącą określony wiek. Tym samym osiągnięcie przez opiekuna wieku pozwalającego na złożenie wniosku o emeryturę nie powoduje utraty uprawnienia do świadczenia pielęgnacyjnego. Wprawdzie przepisy ustawy wskazują, że ta forma wsparcia nie przysługuje, jeśli osoba sprawująca opiekę ma przyznaną emeryturę, ale jednocześnie nie nakazują złożenia wniosku do ZUS o jej ustalenie.
Również żadna instytucja wypłacająca świadczenie pielęgnacyjne, np. ośrodek pomocy społecznej, nie może żądać od opiekuna, aby zrezygnował z niego i wystąpił do organu emerytalno-rentowego z wnioskiem o emeryturę. Jest ona bowiem prawem, a nie obowiązkiem. Dlatego nawet jeśli osoba uzyskująca świadczenie pielęgnacyjne osiągnęła wiek emerytalny, to może je zachować, o ile ZUS na jej wniosek nie ustali jej w drodze ostatecznej decyzji administracyjnej emerytury".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 19 lutego 2019 r.
***
150 mln zł na dostępność szpitali i przychodni
E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 31.01.2019
Mateusz Różański
Źródło: inf. pras., informacja własna
Czytamy:
"Likwidacja barier architektonicznych w przychodniach i szpitalach, zastosowanie nowoczesnych technologii: sztucznej inteligencji i telemedycyny, a także szkolenia dla personelu medycznego i usprawnienie pracy placówek - to główne cele Ministerstwa Zdrowia, realizowane w ramach programu Dostępność Plus, który początkowo obejmie 150 placówek.
- Służba zdrowia to nieprzypadkowo jedna z pierwszych branż, która dostanie wsparcie z programu Dostępność Plus. Ze względu na swój szczególny cel i charakter powinna stanowić wzór dostępności - podkreśliła wiceminister inwestycji i rozwoju Małgorzata Jarosińska-Jedynak.
To właśnie jej resort zajmuje się realizacją programu Dostępność Plus, angażując także pozostałe resorty - w tym wypadku Ministerstwo Zdrowia.
Standardy dostępności
Działania podjęte w Służbie Zdrowia w ramach programu Dostępność Plus mają służyć przede wszystkim opracowaniu standardów dostępności w wybranych placówkach, które płynnie mają przeniknąć na cały system ochrony zdrowia w naszym kraju.
- Celem całego przedsięwzięcia wartego 150 mln zł (docelowo 300 mln zł) jest wdrożenie działań projakościowych związanych z dostosowaniem placówek medycznych do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Wsparcie obejmie 25 szpitali oraz 125 placówek POZ (docelowo 50 szpitali i 250 placówek POZ) - powiedział podczas konferencji inaugurującej projekt wiceminister zdrowia Janusz Cieszyński".
I dalej:
"- Chodzi o opracowanie pewnego standardu dostępności na podstawie tego, co uda się osiągnąć w 150 placówkach, które obejmie program. Ten opracowany standard będzie służyć także innym placówkom - tłumaczył przedstawiciel resortu zdrowia. - Jeżeli na przykład jakieś rozwiązanie technologiczne będzie funkcjonowało w 150-300 podmiotach, to łatwo sobie wyobrazić, że będzie ono przenikało do innych - zauważył".
Cała publikacja pod adresem wskazanym na wstępie.
***
Program "Aktywny Samorząd": PFRON dofinansuje m.in. zakup wózków inwalidzkich
PAP/Rynek Zdrowia 08 lutego 2019 r.
Dorota Stelmaszczyk (PAP)
Czytamy:
"Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) dofinansuje zakup m.in. wózka lub skutera inwalidzkiego oraz protezy kończyny. Plan finansowy na 2019 r. dla programu PFRON "Aktywny Samorząd" przewiduje wydatki na poziomie 147 mln złotych.
Wśród działań PFRON znalazły się m.in. programy związane z podjęciem pracy przez osoby niepełnosprawne, tj. "Praca - Integracja" oraz "Stabilne zatrudnienie". Wdrożony został także nowy model kształcenia specjalistów ds. zarządzania rehabilitacją. Wśród nowych projektów jest budowa systemu szkolenia i udostępniania osobom niewidomym psów przewodników, szkolenia dla pracowników sektora transportu zbiorowego w zakresie potrzeb osób niepełnosprawnych, a także projekt "Aktywni niepełnosprawni - narzędzia wsparcia samodzielności osób niepełnosprawnych".
W ramach programu "Aktywny Samorząd" w roku 2019 PFRON przewiduje wsparcie w obszarach: likwidacji bariery transportowej, w poruszaniu się oraz w dostępie do uczestniczenia w społeczeństwie informacyjnym, pomocy w utrzymaniu aktywności zawodowej poprzez zapewnienie opieki dla osoby zależnej, a także pomocy w uzyskaniu wykształcenia na poziomie wyższym".
Cała publikacja - "Rynek Zdrowia" z 8 lutego 2019 r.
***
Pełnomocnik rządu: przygotowujemy usługi asystenckie
E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 31.01.2019
Mateusz Różański
A oto fragment publikacji:
"Możliwość korzystania z pomocy asystenta osobistego jest kluczowa dla niezależnego życia" - mówią od lat reprezentanci środowiska osób z niepełnosprawnością. Tymczasem w Polsce usługi asystenckie były dostępne jedynie garstce zainteresowanych, najczęściej - beneficjentów projektów, realizowanych przez organizacje pozarządowe. Dlatego też, zgodnie z zapowiedzią premiera Mateusza Morawieckiego z kwietnia ubiegłego roku, rząd zaplanował stworzenie systemowych usług asystenckich dla osób z niepełnosprawnością.
- Jedną z najważniejszych kwestii, jeśli chodzi o wspieranie osób niepełnosprawnych, jest asystencja osobista - powiedział Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, Krzysztof Michałkiewicz, podczas inauguracji prac Komitetu Dostępność Plus dla Zdrowia 31 stycznia 2019 r. - Będziemy ją finansować z Funduszu Solidarnościowego i z Programu Wiedza, Edukacja, Rozwój (POWER) - dodał pełnomocnik.
Wskazał na fakt, że do tej pory nie istniała sformalizowana forma tego typu usług.
- W tej chwili asystencja jest finansowana przez PFRON w ramach programów powiatowych i wojewódzkich - pod warunkiem oczywiście, że samorządy zdecydują się takie usługi prowadzić - tłumaczył Krzysztof Michałkiewicz. - W różnych miejscach w Polsce ci asystenci funkcjonowali, ale były to działania niesformalizowane i sporadyczne, a sami asystenci nie byli odpowiednio przygotowani i nie było też standardów usług asystenckich, które pozwoliłyby określić zakres usług".
Cała publikacja pod adresem wskazanym na początku.
***
W Senacie o emeryturach EWK. Trzeba czekać na reformę orzecznictwa?
E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 30.01.2019
Beata Dązbłaż
Czytamy:
"W parlamencie znów rozmawiano o sytuacji tzw. matek EWK. Po raz kolejny okazało się, że muszą one poczekać na całościową reformę orzekania o niepełnosprawności, zanim pojawi się szansa na wyrównanie ich świadczenia ze świadczeniem pielęgnacyjnym.
24 stycznia br. senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej miała zająć się projektem nowelizacji Ustawy o świadczeniach rodzinnych, jednak obrady zostały odroczone na co najmniej miesiąc.
Pierwotnie nowelizacja tej ustawy miała wejść w życie już 1 stycznia br. Senacka komisja zajęła się nią pod wpływem złożonej petycji, dotyczącej kwestii zróżnicowania świadczeń opiekunów osób z niepełnosprawnością - tych pobierających emeryturę EWK oraz tych, którym przysługuje świadczenie pielęgnacyjne. Nowelizacja ustawy miała na celu przyznanie pobierającym emeryturę EWK świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości różnicy pomiędzy obecną wysokością świadczenia pielęgnacyjnego (1583 zł), a emeryturą EWK w kwocie netto (902 zł)".
Osoby zainteresowane mogą zapoznać się z całą publikacją pod adresem wskazanym na wstępie.
***
MRPiPS: centra opiekuńcze i opieka wytchnieniowa w ramach wsparcia niepełnosprawnych
PAP/Rynek Zdrowia 16 lutego 2019 r.
Prezentujemy publikację w całości.
"Chcemy, by samorządy współpracowały z organizacjami pozarządowymi w realizacji planu wsparcia osób niepełnosprawnych w 2019 r. - powiedział wiceszef MRPiPS Krzysztof Michałkiewicz. Plan zakłada m.in. utworzenie Centrów Opiekuńczo-Mieszkalnych i dostosowanie domów do potrzeb niepełnosprawnych.
Od 1 stycznia weszła w życie ustawa o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. Zapisy nowej regulacji nakładają na resort rodziny obowiązek opracowania rocznego planu działania na rzecz wsparcia osób niepełnosprawnych. Przyjęcie planu MRPiPS ogłosiło pod koniec stycznia.
Wiceminister Michałkiewicz podkreślił, że działania na rzecz osób z niepełnosprawnością zawarte w planie na 2019 r. są uzupełnieniem tych, które w różnych dziedzinach są już realizowane. Wyjaśnił, że przygotowane rozwiązania dotyczą m.in. dostosowania mieszkań do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, tworzenia dedykowanych usług, czy zapewnienia opiekunom tzw. opieki wytchnieniowej.
Michałkiewicz powiedział, że w ramach rocznego planu wsparcia wdrożone będą trzy programy, które wchodzą w skład pakietu "Mój Dom". Jego celem jest zapewnienie odpowiednich warunków mieszkaniowych osobom z niepełnosprawnościami.
Pierwszy program zakłada utworzenie Centrów Opiekuńczo-Mieszkalnych. - One będą dedykowane osobom niskofunkcjonującym, szczególnie osobom z autyzmem, sprzężonymi niepełnosprawnościami, które wymagają nie tylko wsparcia, ale także i opieki - powiedział.
- Uważamy, że opiekunom tych osób często towarzyszy brak poczucia bezpieczeństwa w sytuacjach kryzysowych. Np. gdy opiekun wchodzi w wiek dojrzały, choruje. Stąd w centrach opiekuńczych uwzględniamy także tę część mieszkalną, żeby nie tylko była opieka, ale także możliwość zamieszkania przez osoby niepełnosprawne, których opiekunowie już nie są w stanie się nimi zajmować - wyjaśnił wiceminister.
Kolejny program, na który wskazał Michałkiewicz, dotyczy likwidacji barier w budynkach wielorodzinnych. W ramach programu dofinansowana ma być m.in. budowa podjazdów, pochylni czy zakładanie wind. - Chcemy, żeby te budynki były dostępne dla niepełnosprawnych, ale także dla osób, które z różnego powodu mają kłopoty z przemieszczaniem się - są to osoby starsze lub czasowo niesamodzielne - powiedział. Dodał, że trzecim elementem programu "Mój Dom" ma być program dopłat do najmu mieszkań oraz dofinansowanie kosztów ich dostosowania i wyposażenia do potrzeb osób z niepełnosprawnościami.
- Programy i konkursy realizowane w ramach programu będą dedykowane przede wszystkim samorządom. Natomiast samorządy będą mogły to zlecać organizacjom pozarządowym albo powierzać im realizację tego zadania. Chcemy, żeby samorządy jak najszerzej współpracowały z organizacjami pozarządowymi - podkreślił Michałkiewicz".
***
Strony urzędów będą w końcu dostępne. Do Sejmu trafił projekt ustawy
E-informator portalu www.niepelnosprawni. pl 20.02.2019
Mateusz Różański
Czytamy fragmenty publikacji:
"Dokumenty w formie nieczytelnych zdjęć, ważny formularz ukryty na kolejnej podstronie, niewyraźna czcionka i brak możliwości obsługi strony za pomocą klawiatury - z tymi wszystkimi problemami muszą radzić sobie osoby z niepełnosprawnością i osoby starsze. Te bariery już wkrótce mogą stać się jedynie nieprzyjemnym wspomnieniem za sprawą ustawy o dostępności, której projekt trafił pod obrady Sejmu.
Rządowego projektu ustawy o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych - to wyczekiwany od lat przez środowisko osób z niepełnosprawnością dokument, który kompleksowo zajmuje się kwestią dostępności cyfrowej. Co warte podkreślenia jest to projekt konsultowany i przygotowany przez osoby z niepełnosprawnością i specjalistów od dostępności cyfrowej".
I dalej:
"- Dopiero ustawa, którą mamy dzisiaj przyjemność prezentować, reguluje kwestię dostępności dla osób z niepełnosprawnością w sposób kompleksowy - podkreśliła Wanda Buk.
Bezwzględny obowiązek dostępności
Zdaniem wiceminister cyfryzacji najważniejszym elementem projektu ustawy jest wprowadzenie dla wszystkich podmiotów publicznych bezwzględnego obowiązku zapewnienia dostępności cyfrowej wszystkich publikowanych elektronicznie informacji.
- Oznacza to, że jeśli z jakichkolwiek przyczyn informacja prezentowana na stronie internetowej czy aplikacji mobilnej będzie niedostępna dla użytkownika na przykład niewidomego czy niedowidzącego, podmiot publiczny ma obowiązek tę informację przekazać w sposób dostępny - wyjaśniła wiceminister Buk.
Wymieniła również szereg regulacji, które mają przyspieszyć proces likwidacji barier w polskim Internecie.
- Po pierwsze podmioty publiczne będą musiały dokonać sprawdzenia dostępności swoich stron lub aplikacji. Każda strona lub aplikacja ma też zawierać deklaracje dostępności. Będzie to dokument opisujący choćby to, jak osoba o szczególnych potrzebach może dotrzeć i skorzystać z informacji i funkcjonalności dostępnych na stronie np. formularzy - tłumaczyła reprezentantka resortu cyfryzacji".
Kolejny fragment:
"Zapisom ustawy mają podlegać m.in. organy administracji rządowej, instytucje kontrolne, sądy i trybunały, spółki skarbu państwa, samorządy, ale też ZUS, NFZ, KRUS, itp.".
Ostatni fragment:
"Posłowie zasiadający w Komisji Cyfryzacji, Innowacji i Nowoczesnych Technologii, przyjęli projekt ustawy z drobnymi poprawkami i trafił on do dalszych prac legislacyjnych. 21 lutego zostanie on zaprezentowany podczas obrad Sejmu".
Cała publikacja pod adresem wskazanym na wstępie.
***
Ponad milion złotych PFRON na system wsparcia zatrudnienia osób z niepełnosprawnością
E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 21.02.2019
Mateusz Różański
Źródło: pfron.org.pl
Czytamy:
"Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) razem z Centralnym Instytutem Ochrony Pracy (CIOP) przygotowują nowy system wsparcia dla przedsiębiorstw, zatrudniających osoby z niepełnosprawnością. W tym celu uruchomiony został projekt pn. "Wypracowanie i upowszechnianie, we współpracy z partnerami społecznymi, modelu wsparcia osób niepełnosprawnych w środowisku pracy". Przeprowadzono też warsztaty dla pracodawców, w których wzięła udział Integracja.
19 lutego w Warszawie rozpoczęły się dwudniowe warsztaty dla pracodawców.
- Warsztaty mają sprawić, że nasze działania na rzecz zatrudnienia osób niepełnosprawnych będą skuteczniejsze - zaznaczyła prezes PFRON Marlena Maląg. - Celem działania Funduszu jest to, by osoby z niepełnosprawnością odnajdywały się na otwartym rynku pracy. Wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych pokazują, że jest coraz lepiej, jednak nadal jest jeszcze wiele do zrobienia. Zwiększeniu ilości osób z niepełnosprawnością na rynku pracy mają służyć realizowane przez PFRON z partnerami społecznymi projekty - w tym wypadku z pracodawcami - dodała.
Dialog z pracodawcami
- Bardzo zależy nam na dobrym dialogu z pracodawcami, tak abyśmy mogli kształtować kierunki działania Funduszu, aby nasze wsparcie dla pracodawców było jak najbardziej skuteczne - mówiła Marlena Maląg".
Cała publikacja pod adresem wskazanym na wstępie.
***
Świadczenie rehabilitacyjne nie dla wszystkich - tylko dla dobrze rokujących
Dziennik Gazeta Prawna/Rynek Zdrowia 11 lutego 2019 r.
Czytamy:
"Osoby, które wyczerpały roczny limit przysługującego im zasiłku chorobowego wypłacanego przez ZUS, mogą ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne. Otrzymają je ci, którzy dzięki dalszemu leczeniu lub rehabilitacji mają szansę na powrót zdolności do pracy.
Jak informuje Dziennik Gazeta Prawna, celem wypłacania przez ZUS świadczenia rehabilitacyjnego jest dostarczenie środków utrzymania ubezpieczonemu po zakończeniu pobierania zasiłku chorobowego, do dnia odzyskania zdolności do pracy.
Aby jednak otrzymać to świadczenie konieczne jest: wyczerpanie zasiłku chorobowego (182 lub 270 dni), dalsze występowanie niezdolności do pracy oraz istnienie realnej szansy na odzyskanie zdrowia, a co się z tym wiąże, powrotu na rynek pracy. Okazuje się jednak, że prawodawca nie wskazuje, kiedy, w jakim terminie ta zdolność do pracy ma powrócić. Nie jest też konieczne stwierdzenie, że nastąpi to w terminie 12 miesięcy od daty wyczerpania zasiłku chorobowego.
Dylemat ten rozstrzygnął na korzyść pracownika Sąd Najwyższy w uchwale z 2 lutego 2016 r., sygn. akt III UZP 16/15. Także w wyroku z 31 stycznia 2017 r., sygn. akt II UK 644/15".
Więcej: serwisy.gazetaprawna.pl
***
Sąd podważa wymagania PFRON
Dziennik Gazeta Prawna (2019-02-12)
autor: Michalina Topolewska, oprac.: GR
Czytamy:
"Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wykazywanie efektu zachęty nie jest uzależnione od tego, czy w dniu podpisywania umowy o pracę, pracodawca dysponuje orzeczeniem o niepełnosprawności zatrudnianej osoby - czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Jego spełnianie jest jednym z podstawowych warunków otrzymywania dofinansowań do wynagrodzenia pracownika z dysfunkcją zdrowotną. Efekt zachęty polega na wykazaniu, że w miesiącu przyjęcia do pracy takiej osoby doszło do wzrostu zatrudnienia ogółem w porównaniu do poprzednich 12 miesięcy lub że zajęła ona wakat w firmie na warunkach określonych w art. 26b ust. 4 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 511 ze zm.). Jednocześnie Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wskazuje, że pracodawca ma obowiązek dysponowania orzeczeniem o niepełnosprawności najpóźniej w dniu podpisania umowy o pracę (przypomniał o tym wymogu w komunikacie umieszczonym na stronie internetowej w grudniu 2018 r.).
Właśnie tej kwestii dotyczył wyrok wydany przez stołeczny WSA. W rozpatrywanej sprawie PFRON domagał się od firmy zwrotu dopłat do pensji na dwóch pracowników w kwocie ponad 6,7 tys. zł za październik, listopad i grudzień 2017 r. Fundusz na podstawie analizy dokumentacji stwierdził bowiem, że pracodawca zawarł z nimi umowy o pracę 28 sierpnia 2017 r., natomiast ich orzeczenia o niepełnosprawności zostały przekazane 31 sierpnia. Uznał więc, że pracodawca bezprawnie pobrał na te osoby dofinansowania, bo jednym z warunków koniecznych do spełnienia efektu zachęty jest przedstawienie orzeczenia najpóźniej w dniu zawarcia umowy. Przypomniał też, że na mocy art. 2a ust. 1, począwszy od dnia przekazania orzeczenia zalicza się takiego pracownika do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych.
Od tej decyzji firma złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (wyrok z 10 grudnia 2018 r., sygn. akt V SA/Wa 1523/18), a ten orzekł o jej uchyleniu. Podkreślił przy tym, że efekt zachęty polega na tym, że dopłata przysługuje na pracowników, którzy po zatrudnieniu u pracodawcy powodują wzrost zatrudnienia ogółem i nie powinien zależeć od tego - jak przedstawia to PFRON - czy w dniu podpisywania umowy o pracę jest on w posiadaniu ważnych orzeczeń o ich niepełnosprawności. Sąd dodał, że fundusz formułując tezę, że w świetle ustawy o rehabilitacji jest to jeden z warunków koniecznych do spełnienia efektu zachęty, nie wskazuje w istocie żadnych przepisów, które wspierałyby ten pogląd. Ponadto cytowany przez PFRON art. 2a ust. 1 odnosi się do momentu przedstawienia orzeczenia o niepełnosprawności, a nie chwili zawarcia umowy o pracę".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 12 lutego 2019 r.
***
Zamieszanie z wyliczaniem kosztów płacy
Dziennik Gazeta Prawna (2019-02-19)
Michalina Topolewska, oprac.: GR
Czytamy:
"Firmy nie wiedzą, czy przy ubieganiu się o dofinansowania do wynagrodzeń pracowników z dysfunkcjami powinny uwzględniać w kosztach płacy składkę na Fundusz Pracy w nowej, niższej wysokości - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Jest to o tyle istotne, że zgodnie z przepisami ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 511 ze zm.) kwota miesięcznego dofinansowania w przypadku pracodawców prowadzących działalność gospodarczą nie może przekroczyć 75 proc. faktycznie poniesionych kosztów płacy (dla pozostałych jest to 90 proc.). Jednocześnie definicja kosztów płacy jest określona w art. 2 ust. 4a ustawy i wynika z niej, że należą do nich wynagrodzenie brutto oraz finansowane przez pracodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe, oraz składki na Fundusz Pracy (FP) i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Problem w tym, że od początku 2019 r. został utworzony Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, którego celem jest finansowanie różnych form pomocy dla osób z dysfunkcjami zdrowotnymi i ich rodzin. Co do zasady mają na niego trafiać pieniądze pochodzące z dwóch źródeł: daniny solidarnościowej, czyli podatku płaconego przez osoby o najwyższych dochodach, oraz specjalnej składki, stanowiącej część tej należnej na FP. Jej wysokość jest zaś ustalana w ustawie budżetowej na dany rok. I tak w bieżącym roku określa ona, że dotychczasowa składka na FP w wysokości 2,45 proc. będzie wynosić 2,30 proc., natomiast pozostałe 0,15 proc. będzie odprowadzane na SFWON (przy czym pracodawca dalej wpłaca łączną składkę 2,45 proc., a ZUS ją rozdziela na dwie części).
Ta sytuacja spowodowała wątpliwości wśród pracodawców, którzy wnioskują o dopłaty do pensji, bo definicja kosztów płacy nie została zmieniona i nie ma w niej mowy o składce na nowy fundusz.
- Przedsiębiorcy nie wiedzą teraz, czy wyliczając koszty płacy w poz. 52 na druku INF-D-P przekazywanym do PFRON, powinni do wynagrodzenia doliczyć składkę na FP w nowej, obniżonej wartości, czy obowiązuje ich dalej 2,45 proc. - mówi Edyta Sieradzka, wiceprezes OBPON.
Organizacja wystąpiła w tej sprawie z pytaniem do PFRON, ale została odesłana do biura pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych. Tu jednak wciąż nie otrzymała wyjaśnienia.
- BON zwleka, a pracodawcy wysyłają właśnie wnioski do PFRON o dopłaty za styczeń, nie mając pewności, czy dobrze wyliczyli koszty płacy, czy może będzie nowelizacja ustawy - wskazuje Edyta Sieradzka.
Dodaje, że dla własnego bezpieczeństwa firmy powinny doliczać składkę na FP w wysokości 2,30 proc. W ten sposób, w przypadku gdyby BON przedstawił interpretację przepisów wskazującą na taką jej wartość, unikną konieczności korygowania druku INF-D-P i ewentualnego zwrotu zawyżonej kwoty dofinansowania".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 19 lutego 2019 r.
***
Nie każde składkowe opóźnienie oznacza oddanie dopłaty
Dziennik Gazeta Prawna (2019-02-14)
Michalina Topolewska, oprac.: GR
Czytamy:
"Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych powinien żądać zwrotu dofinansowań do pensji, tylko jeśli ustali, że nieprawidłowości w ponoszeniu kosztów płacy dotyczą pracowników z dysfunkcjami zdrowotnymi - czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (wyrok z 22 stycznia 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 1511/18), który rozpatrywał skargę pracodawcy w sprawie dopłat do wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników.
Zgodnie z art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 511 ze zm.) subsydia płacowe nie przysługują w sytuacji, gdy firma poniosła koszty płacy, do których zalicza się m.in. składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy, z uchybieniem terminów na ich opłacenie, przekraczającym 14 dni.
Taką właśnie nieprawidłowość stwierdził PFRON w stosunku do wspomnianego pracodawcy na podstawie informacji, które uzyskał z ZUS. W związku z tym nakazał pracodawcy oddanie dofinansowań za miesiące, w których doszło do niewłaściwego opłacenia składek. Chodziło łącznie o ponad 134 tys. zł (z odsetkami).
Pracodawca nie zgodził się z tą decyzją. Argumentował, że wprawdzie dokonywał korekty imiennych miesięcznych raportów rozliczeniowych do ZUS za miesiące wymienione w decyzji PFRON, ale nie dotyczyły one niepełnosprawnych pracowników, na których wcześniej uzyskał wsparcie. Dlatego złożył skargę do WSA, zarzucając prezesowi funduszu błędną wykładnię przepisów sprowadzającą się do tego, że każda korekta składek, nawet jeśli obejmuje zdrowych pracowników, łączy się z obowiązkiem zwrotu całego dofinansowania wypłaconego firmie.
Fundusz w odpowiedzi na skargę wyjaśnił, że z zawartej w ustawie o rehabilitacji definicji kosztów płacy brak jest rozróżnienia, czy są one związane z zatrudnianiem niepełnosprawnych. Przyjęcie takiego założenia należałoby uznać za sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości wobec prawa. Dlatego należy przyjąć, że chodzi o koszty płacy ogółem za wszystkich pracowników.
WSA nie podzielił tego stanowiska i uchylił decyzję prezesa PFRON. Wskazał, że przy interpretacji przepisów krajowych należy mieć na uwadze treść unijnego rozporządzenia w zakresie udzielania pomocy publicznej (zalicza się do niej dopłaty do pensji osób niepełnosprawnych). Przewiduje ono, że za koszty kwalifikowane uznaje się koszty płacy w danym okresie zatrudnienia pracownika z dysfunkcją zdrowotną. Tym samym, wbrew temu, co twierdzi PFRON, przepisy regulujące kwestie dofinansowań jednoznacznie wiążą koszty płacy z zatrudnianiem niepełnosprawnych, a nie wszystkich podwładnych.
WSA dodał, że rola prezesa funduszu jest ograniczona do kontroli działalności pracodawcy w części odnoszącej się tylko do pracowników z dysfunkcjami. Jeśli więc nie ma żadnych wątpliwości co do tego, że koszty płacy za takie osoby zostały poniesione w zgodzie z obowiązującymi przepisami, to nieterminowość opłacenia składek na ZUS za zdrowych podwładnych nie może być oceniana w kontekście spełnienia przesłanki z art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy.
Ponadto sąd podkreślił, że PFRON, wydając decyzję, bazował wyłącznie na informacjach pozyskanych z ZUS, natomiast w prowadzonym postępowaniu pominął dokumenty przedstawione przez firmę, które miały dowodzić, że nieterminowość w opłacaniu składek nie była związana z pracownikami objętymi dopłatami".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 14 lutego 2019 r.