PRAWO I NIEPEŁNOSPRAWNI wrzesień 2019

Poradnik ZUS. Jakie dokumenty są potrzebne do wniosku o 500 plus?

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 04.09.2019
ZUS

Ze względu na znaczenie informacji dla osób niewidomych zamieszczamy całą publikację. Czytamy:
"Można już składać wnioski o świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyjaśnia, jakie dokumenty są potrzebne przy składaniu wniosku oraz jak można je otrzymać.
Komu będzie przysługiwało świadczenie uzupełniające
Świadczenie to jest adresowane wyłącznie do osób, które ukończyły 18 lat i są niezdolne do samodzielnej egzystencji. Świadczenie uzupełniające przysługuje osobom, które nie są uprawnione do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych lub też łączna wysokość brutto tych świadczeń, z kwotą wypłacaną przez zagraniczną instytucję właściwą do spraw emerytalno-rentowych, po dokonaniu ustawowych wyłączeń, nie przekroczy 1600 zł.
Świadczenie uzupełniające otrzyma wyłącznie osoba, która zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia jeden z poniższych warunków:
- ma obywatelstwo polskie,
- posiada prawo pobytu lub prawo stałego pobytu w Polsce - jeśli jest obywatelem UE, EFTA, EOG albo Konfederacji Szwajcarskiej,
- jest cudzoziemcem i na terenie Rzeczypospolitej Polskiej przebywa legalnie.
Ważne
Świadczenie uzupełniające nie przysługuje osobie, która jest tymczasowo aresztowana lub odbywa karę pozbawienia wolności, chyba że odbywa karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego.
Czy trzeba złożyć wniosek o świadczenie?
Świadczenie uzupełniające będzie przyznawane wyłącznie na wniosek. Wniosek może zgłosić osoba, która ubiega się o to świadczenie. W jej imieniu wniosek taki może zgłosić także przedstawiciel ustawowy lub pełnomocnik.
ZUS przygotował formularz wniosku o świadczenie uzupełniające. Będzie on dostępny we wszystkich placówkach ZUS oraz na stronie internetowej ZUS.pl.
Gdzie trzeba będzie zgłosić wniosek?
Właściwość organu zależy od tego, czy osoba ubiegająca się o świadczenie uzupełniające jest uprawniona do świadczenia emerytalno-rentowego.
I tak osoby uprawnione do świadczeń w ZUS składają wniosek w oddziale ZUS właściwym ze względu na miejsce zamieszkania albo w najbliższej placówce ZUS. Osoby uprawnione do emerytury lub renty w KRUS składają wnioski w oddziale terenowym KRUS (chyba że mają też prawo do świadczenia w ZUS i ZUS płaci dodatek pielęgnacyjny).
Wniosek w ZUS powinny również złożyć osoby, które:
- nie pobierają żadnych świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych,
- pobierają świadczenia pieniężne finansowane ze środków publicznych, ale nie są uprawnione do świadczeń emerytalno-rentowych,
- są uprawnione do świadczeń emerytalno-rentowych w ZUS i/lub w innym organie rentowym, ale to ZUS wypłaca dodatek pielęgnacyjny.
Jakie dokumenty potwierdzą niezdolność do samodzielnej egzystencji?
Niezdolność do samodzielnej egzystencji potwierdzi jedno z poniższych orzeczeń:
- o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- o niezdolności do samodzielnej egzystencji
- o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
- o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Orzeczenie to musi być ważne w dniu składania wniosku o świadczenie uzupełniające.
ZUS będzie również honorował wydane przed 1 września 1997 r. przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia orzeczenia zaliczające wnioskodawcę do I grupy inwalidów, które nadal zachowały swoją ważność (nie upłynął okres, na jaki została orzeczona I grupa inwalidzka). Orzeczenia nie trzeba składać, jeśli ZUS już je ma.
Jakie świadczenia będą uwzględniane przy ustalaniu progu 1600 zł?
Prawo do świadczenia uzupełniającego oraz wysokość tego świadczenia zależą od łącznej wysokości przysługujących danej osobie świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych (poza wyjątkami wymienionymi niżej). Przede wszystkim chodzi o świadczenia emerytalno-rentowe wypłacane przez ZUS, KRUS i inne organy emerytalno-rentowe. Do tej grupy zaliczają się również świadczenia z pomocy społecznej o charakterze innym niż jednorazowe, np. zasiłki stałe. Będą też uwzględniane świadczenia wypłacane przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych.
Przy ustalaniu progu 1600 zł nie będzie uwzględniany dochód z pracy zarobkowej czy też np. z umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy cywilnoprawnej. Wpływu na prawo do świadczenia i jego wysokość nie będą miały również niektóre świadczenia finansowane ze środków publicznych:
- renta rodzinna przyznana w okolicznościach, o których mowa w art.68 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (tj. przysługująca osobie, która stała się całkowicie niezdolna do pracy przed ukończeniem 16 lat lub, po przekroczeniu 16. roku życia - do ukończenia nauki w szkole, nie później niż do 25. roku życia).
- świadczenia o charakterze jednorazowym, np. jednorazowy zasiłek z pomocy społecznej czy zasiłek pogrzebowy,
- dodatki i świadczenia wypłacane razem ze świadczeniami (np. emeryturą lub rentą) na podstawie przepisów szczególnych, np. dodatek i zasiłek pielęgnacyjny, dodatek dla sieroty zupełnej, dodatek kombatancki czy ryczałt energetyczny.
Przy ustalaniu prawa do świadczenia uzupełniającego i jego wysokości będą uwzględniane świadczenia pieniężne finansowane ze środków publicznych w kwocie brutto, przed dokonaniem wszelkich odliczeń, potrąceń i zmniejszeń. Świadczenia niepodlegające opodatkowaniu będą oczywiście uwzględniane w kwocie netto.
Jak otrzymać orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji?
Osoby, które nie mają orzeczenia o niezdolności do samodzielnej egzystencji, a chcą ubiegać się o świadczenie uzupełniające, będą musiały do wniosku o świadczenie dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia (wydane przez lekarza nie wcześniej niż na miesiąc przed złożeniem wniosku), i jeśli posiadają - dokumentację medyczną oraz inne dokumenty, które mogą mieć znaczenie dla wydania orzeczenia, np. kartę badania profilaktycznego, dokumentację rehabilitacji leczniczej. Osoby, które mają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, powinny je także dołączyć do wniosku.
Lekarz orzecznik wyda orzeczenie na podstawie:
- dokumentacji dołączonej do wniosku (która może zostać uzupełniona w szczególności o opinię lekarza konsultanta albo o wyniki badań dodatkowych lub obserwacji szpitalnej),
- bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być wydane orzeczenie.
Lekarz orzecznik ZUS będzie mógł wydać orzeczenie w sprawie niezdolności do samodzielnej egzystencji również bez bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być ono wydane, jeżeli dokumentacja dołączona do wniosku jest wystarczająca do wydania orzeczenia.
Jak będzie obliczana wysokość świadczenia uzupełniającego?
Osobom, które nie są uprawnione do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych lub gdy łączna kwota przysługujących im świadczeń nie przekracza 1100 zł, świadczenie uzupełniające zostanie przyznane w wysokości 500 zł miesięcznie.
Natomiast osobom, które są uprawnione do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych, których łączna wysokość przekracza 1100 zł, a nie przekracza 1600 zł, wysokość świadczenia uzupełniającego zostanie obliczona jako różnica pomiędzy kwotą 1600,00 zł a łączną kwotą przysługujących świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych.
Materiał przygotowany we współpracy z ZUS
Artykuł pochodzi z numeru 4/2019 magazynu "Integracja".

***

Jest wzór wniosku o 500+ dla niepełnosprawnych

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-03)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
"ZUS udostępnił na swojej stronie internetowej druk, który trzeba będzie złożyć, aby otrzymać świadczenie uzupełniające dla osób niesamodzielnych - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Nowa forma wsparcia, zwana potocznie 500+ dla niepełnosprawnych, będzie przysługiwać osobom dorosłym, które mają orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo samo orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji. Warunkiem jest, aby suma świadczenia uzupełniającego i należnych świadczeń ze środków publicznych (np. emerytury, renty) nie była wyższa niż 1600 zł. Wprawdzie ustawa z 31 lipca 2019 r. wprowadzająca 500+ dla niepełnosprawnych wchodzi w życie od 1 października br., ale wniosek można złożyć wcześniej. Służący do tego celu formularz został opublikowany na stronie ZUS.
Druk liczy sześć stron (przy czym dwie ostatnie to informacja na temat zasad otrzymywania pomocy finansowej). Należy podać w nim podstawowe dane takie jak: imię nazwisko, nr PESEL, adres zamieszkania i zameldowania oraz do korespondencji (jeśli są różne). Następnie osoba niepełnosprawna musi podać informacje o uzyskiwanych świadczeniach finansowanych ze środków publicznych, w tym ich wysokości i organie, które je przyznał, a także inne informacje mające wpływ na rozpatrzenie wniosku, m.in. preferowany sposób wypłaty 500+.
Do tego druku trzeba dołączyć dodatkowe dokumenty, w tym jedno z orzeczeń, które uprawnia do uzyskania 500+. Jeśli jednak osoba niepełnosprawna już wcześniej składała je w ZUS - przy okazji ubiegania się o inne świadczenia - nie musi tego robić ponownie. Co do zasady na rozpatrzenie wniosku i wydanie decyzji zakład będzie miał 30 dni, jednak w pierwszych miesiącach ich przyjmowania, a dokładnie do 1 grudnia br., ten czas będzie dłuższy i wyniesie maksymalnie 60 dni".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 3 września 2019 r.

***

Wiadomo, o ile wzrosną renty, świadczenia i zasiłki

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 25.09.2019
Beata Dązbłaż

Informacja zainteresuje wiele osób - zamieszczamy ją w całości.
"Podwyższenie zasiłku pielęgnacyjnego od 1 listopada 2019 r., wyższe świadczenie pielęgnacyjne od 1 stycznia 2020 r. czy waloryzacja rent w 2020 r. - to m.in. założenia projektu ustawy budżetowej na 2020 r., który został przyjęty przez rząd 24 września br.
I tak, zasiłek pielęgnacyjny od 1 listopada 2019 r. wzrośnie z kwoty 184,42 zł do 215,84 zł.
Świadczenie pielęgnacyjne od 1 stycznia 2019 r. wynosi 1583 zł netto miesięcznie. Od 2020 r. będzie co roku waloryzowane i będzie rosło o procentowy wskaźnik, o jaki zwiększać się będzie minimalne wynagrodzenie za pracę.
Rada Ministrów 10 września 2019 r. przyjęła rozporządzenie w sprawie minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2020 r. Od 1 stycznia 2020 r. ma ono wynosić 2600 zł. W związku z tym, jak podaje serwis Infor.pl, świadczenie pielęgnacyjne od 1 stycznia 2020 r. powinno wynieść 1830 zł.

O ile wzrosną renty?

W ustawie budżetowej założono waloryzację świadczeń emerytalno-rentowych od 1 marca 2020 r. ze wskaźnikiem waloryzacji na poziomie 103,24 proc., co oznacza, że świadczenia wzrosną o 3,24 proc.
Zatem:
najniższa emerytura, renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i renta rodzinna wzrosłyby do 1135,64 zł z 1100 zł.
renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy wyniesie 851,73 zł (obecnie 825 zł),
renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową i renta rodzinna wypadkowa wyniosą 1362,77 zł (obecnie 1320 zł),
renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową wyniesie 1022,08 zł (obecnie 990 zł).

Wzrośnie także renta socjalna do kwoty 1135,64 zł brutto. Obecnie wynosi 100 proc. kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, czyli 1100 zł, czyli ok. 935 zł "na rękę".

Ustawa budżetowa obejmuje również finansowanie ze środków Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji tzw. 500 plus dla osób z niepełnosprawnością".

***

Lepsza dostępność rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych w stopniu lekkim i umiarkowanym?

Rzeczpospolita/Rynek Zdrowia 06 września 2019

Czytamy:
"Jeszcze w br. rządowy program zapewni osobom z orzeczeniami o stopniu niepełnosprawności lekkim i umiarkowanym lepszy dostęp do świadczeń rehabilitacji medycznej.
Projekt uchwały Rady Ministrów w sprawie programu rządowego pt. "Specjalne świadczenia medyczne Narodowego Funduszu Zdrowia dla osób niepełnosprawnych" znalazł się w wykazie prac legislacyjnych KPRM i ma zostać przyjęty jeszcze w trzecim kwartale 2019 r. - informuje Rzeczpospolita.
W programie chodzi o zapewnienie dostępności do świadczeń rehabilitacji medycznej dla niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym i lekkim, komplementarnej do tej, jaką osobom z niepełnosprawnością w stopniu znacznym gwarantuje ustawa z 9 maja 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Istotą rozwiązań ujętych w projekcie jest osiągnięcie optymalnego poziomu funkcjonowania pacjenta w środowisku fizycznym, społecznym i gospodarczym oraz utrzymanie go na możliwie stałym poziomie. Według projektodawcy, poprawa funkcjonowania w środowisku mogłaby skutkować przywróceniem na rynek pracy oraz sprzyjać aktywizacji zawodowej i społecznej.
Środki Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (SFWON) na realizację programu, dostępne od 2019 r., mają wynosić do 250 mln zł.
Więcej: rp.pl

***

PFRON z wyższym budżetem w 2020 r.

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-23)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Informacja, która zainteresuje wielu - czytamy:
"Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wyda w przyszłym roku 6,3 mld zł na realizację swoich zadań. To o 800 mln zł więcej niż w 2019 r. - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Ten wzrost zakłada plan finansowy funduszu, który jest częścią projektu ustawy budżetowej na 2020 r. Będzie on możliwy dzięki rosnącym przychodom, które mają wynieść prawie 6 mld zł. Ich podstawowym źródłem będą wpłaty ponoszone przez pracodawców, którzy nie osiągają 6 proc. wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Mają one wynieść 4,9 mld zł, podczas gdy w tym roku jest to 4,3 mld zł. PFRON zasili też dotacja z budżetu państwa w wysokości 705 mln zł.
Tak jak w poprzednich latach największą pozycję w jego wydatkach stanowią dofinansowania do wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników. Na ten cel przeznaczonych będzie 3,6 mld zł, o 300 mln zł więcej niż w 2019 r.
W 2020 r. zwiększona będzie również pula środków na przelewy redystrybucyjne. Chodzi o pieniądze, które trafiają do samorządów wojewódzkich i powiatowych na realizację różnych zadań z zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej, m.in. dopłaty do turnusów rehabilitacyjnych, wózków czy likwidacji barier architektonicznych. W tym roku otrzymały one 1 mld zł, a w następnym będzie to 1,2 mld zł. Co istotne, z tych pieniędzy pokrywane jest dofinansowanie do kosztu pobytu jednego uczestnika w warsztacie terapii zajęciowej oraz zatrudnienia osoby niepełnosprawnej w zakładzie aktywności zawodowej, a rząd planuje podniesienie wysokości należnej im dotacji w 2020 r.
Z dobrej kondycji finansowej PFRON skorzystają też organizacje pozarządowe, bo fundusz zaplanował więcej pieniędzy na zadania zlecone, czyli organizacje konkursów, w których mogą uzyskać dofinansowanie na różne formy aktywizacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych. W 2020 r. na takie działania zarezerwowanych jest prawie 300 mln zł (w tym roku 247 mln zł). Ponadto wyższa niż w br. kwota - 275 mln zł zostanie wydana na programy zatwierdzone przez radę nadzorczą PFRON".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 23 września 2019 r.

***

Firmy i związki chcą zmian w ustawie o rehabilitacji

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-26)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
"Rada Dialogu Społecznego podjęła uchwałę, w której postuluje wprowadzenie czterech zmian w przepisach, które mają poprawić system wsparcia zatrudnienia osób z dysfunkcjami zdrowotnymi, w tym m.in. podwyższenie dopłaty do pensji pracowników ze schorzeniami szczególnymi - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
W uchwale, pod którą podpisały się wszystkie organizacje pracodawców i związków zawodowych wchodzące w jej skład, znalazły się propozycje przedstawione wcześniej przez NSZZ "Solidarność".
Pierwszą ze zmian jest ustalenie sztywnej wysokości dotacji z budżetu państwa, jaka jest co roku przekazywana do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) na finansowanie dopłat do wynagrodzeń. Obecnie ustawa z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1172 ze zm.) wskazuje, że wynosi ona do 30 proc. kwoty zaplanowanej na ten cel. Problem w tym, że w ostatnich latach dotacja była na niższym poziomie, bo sięgającym 22 proc., a zgodnie z projektem planu finansowego PFRON na 2020 r. spadnie jeszcze bardziej. Dlatego pracodawcy i związkowcy chcą, aby ustawowy zapis określił 30-proc. pułap jej wysokości.
RDS opowiada się też za zwiększeniem kwot subsydiów płacowych należnych na osoby niepełnosprawne z tzw. schorzeniami szczególnymi, np. chorobą psychiczną, upośledzeniem umysłowym, epilepsją. Poza podstawową kwotą dopłaty, której wysokość jest uzależniona od stopnia dysfunkcji zdrowotnej (450 zł, 1125 zł lub 1800 zł), pracodawca otrzymuje na każdą taką osobę dodatkowe 600 zł miesięcznie wsparcia. Rada proponuje jego zwiększenie do 900 zł. Argumentuje, że pozostawienie dodatkowej dopłaty na dotychczasowym poziomie, który obowiązuje od 2014 r. i nie był w ogóle podnoszony, powoduje, że przy rosnących kosztach płacy taka wysokość pomocy jest nieadekwatna do kosztów zatrudnienia.
Trzecia i czwarta zmiana zawarta w uchwale dotyczy funkcjonowania zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Jest on zasilany m.in. z pieniędzy pochodzących ze zwolnień podatkowych, przy czym 10 proc. tych kwot pracodawca musi wpłacać do PFRON. RDS postuluje zaś, aby całość środków trafiała na konto ZFRON, bo pozwoli to na zwiększenie pomocy, która będzie trafiać bezpośrednio do niepełnosprawnych pracowników. Ponadto rada opowiada się za modyfikacją art. 33 ust. 5 ustawy o rehabilitacji, który zakłada, że przynajmniej 10 proc. pieniędzy gromadzonych na funduszu powinna być przeznaczana na pomoc indywidualną dla pracowników z dysfunkcjami zdrowotnymi i byłych podwładnych. RDS domaga się natomiast, aby na takie wsparcie rezerwowanych było 30 proc. środków".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 26 września 2019 r.

***

MF tłumaczy daninę solidarnościową

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-03)
Agnieszka Pokojska, oprac.: GR

Czytamy:
"Podatnicy zapłacą kwotę, która trafi na rachunek Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, po raz pierwszy do 30 kwietnia 2020 r. - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Zasady obliczania daniny solidarnościowej wyjaśniło właśnie Ministerstwo Finansów. Dokument nazwało "objaśnieniami", ale nie mają one mocy wiążącej, bo nie zostały wydane na podstawie art. 14a par. 1 pkt 2 ordynacji podatkowej.
Chodzi o przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. Wprowadziły one 4-proc. daninę od nadwyżki dochodu podatkowego powyżej 1 mln zł. Obowiązek jej uiszczenia dotyczy osób fizycznych, które uzyskują dochody:
- podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej (np. z pracy, emerytury), czyli gdy mają zastosowane formularze: PIT-40A, PIT-36 i PIT-37 (art. 27 ust. 1, 9 i 9a ustawy PIT),
- z niektórych zysków kapitałowych, np. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, gdy podatek według stawki 19 proc. jest wykazywany w zeznaniu PIT-38 (art. 30b ustawy PIT),
- z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z działów specjalnych produkcji rolnej, gdy podatek według stawki 19 proc. jest wykazywany w zeznaniu PIT-36L (art. 30c ustawy PIT),
- z zagranicznej jednostki kontrolowanej, gdy podatek według stawki 19 proc. jest wykazywany w zeznaniu PIT-CFC (art. 30f ustawy PIT)".
I dalej:
"Ministerstwo podkreśla, że przy ustalaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej małżonków każdy z nich uwzględni wyłącznie swoje dochody (nie połączy ich z dochodami małżonka ani nie podzieli na pół).
Cała publikacja w Dzienniku Gazecie Prawnej z 3 września 2019 r.

***

Dlaczego emeryt nie otrzyma świadczenia rehabilitacyjnego

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-05)
Marcin Nagórek, oprac.: GR

Czytamy fragment odpowiedzi na pytanie czytelnika Dziennika Gazety Prawnej dotyczącego prawa emeryta do świadczenia rehabilitacyjnego.
Ekspert współpracujący z DGP odpowiada, że: "zgodnie z art. 18 ust. 7 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, zasiłku dla bezrobotnych, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego oraz do urlopu dla poratowania zdrowia, udzielonego na podstawie odrębnych przepisów. W katalogu świadczeń, które pozbawiają prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, jest. m.in. emerytura.
Świadczenie rehabilitacyjne udzielane jest w celu ochrony czasowej niezdolności do pracy. Przysługuje ono ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego nadal jest niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie tej zdolności. Nie ulega zatem wątpliwości, że jest świadczeniem przewidzianym na dokończenie leczenia, a więc ma na celu zapewnienie pracownikowi środków utrzymania w okresie po wyczerpaniu prawa do zasiłku chorobowego, a jego zadaniem jest zapewnienie ubezpieczonemu w tym okresie środków finansowych do tego niezbędnych. Jednocześnie, co wymaga podkreślenia, tego rodzaju ochrona ubezpieczeniowa nie przysługuje wówczas, gdy dana osoba w czasie, który jest niezbędny do kontynuowania leczenia lub przeprowadzenia rehabilitacji, jest materialnie zabezpieczona, bo ma uprawnienie do świadczeń wymienionych w art. 18 ust. 7 ustawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z 24 sierpnia 2010 r. sygn. akt I UK 41/10).
Z innych orzeczeń Sądu Najwyższego (por. np. wyrok z 24 sierpnia 2010 r. sygn. akt I UK 41/10) wynika z kolei, że uprawnioną do emerytury w rozumieniu art. 18 ust. 7 ustawy jest osoba, która spełnia wszystkie przesłanki nabycia prawa do tego świadczenia i której prawo do emerytury zostało ustalone decyzją organu rentowego, nawet jeśli uległo ono zawieszeniu z powodu kontynuowania zatrudnienia.
Wreszcie przytoczyć można stanowisko zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z 29 czerwca 2017 r. (sygn. akt IV U 215/17), gdzie w zbliżonym stanie faktycznym sąd podzielił decyzję ZUS o odmowie przyznania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego właśnie z powodu ustalonego prawa do emerytury. Sąd nie uznał tym samym argumentacji pracownika wskazującej na dolegliwości związane z wypadkiem przy pracy, ponieważ nie miały w tej sprawie prawnego znaczenia".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 5 września 2019 r.

***

Lepszy dostęp do rehabilitacji dla niepełnosprawnych

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-09)
Agata Szczepańska, oprac.: GR

Czytamy:
"Nie tylko osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności, ale również te z orzeczeniami o stopniu umiarkowanym i lekkim będą objęte specjalnym programem zdrowotnym. Na razie dzięki niemu łatwiej im będzie dostać się na rehabilitację, ale w przyszłości ma on zostać rozszerzony na inne świadczenia - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Do wykazu prac legislacyjnych rządu trafił projekt uchwały Rady Ministrów w sprawie programu "Specjalne świadczenia medyczne Narodowego Funduszu Zdrowia dla osób niepełnosprawnych". Ma być finansowany z Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, na którym gromadzone są środki przeznaczone na wsparcie społeczne, zawodowe lub zdrowotne tej grupy osób.
Rozwiązania wskazane w programie mają zapewnić w 2019 r. lepszy dostęp do świadczeń osobom niepełnosprawnym z orzeczeniami o stopniu lekkim i umiarkowanym. W zamyśle jego autorów mają być one komplementarne wobec rozwiązań ustawy z 9 maja 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności (Dz.U. poz. 932). Zapewnia im ona m.in. bezlimitowy dostęp do rehabilitacji, pierwszeństwo w dostępie do specjalistów i znosi wymóg skierowań w określonych przypadkach. Wielokrotnie jednak zwracano uwagę, że nie tylko osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności potrzebują takich ułatwień. Chcąc zapewnić szybszy dostęp do rehabilitacji również pozostałym grupom pacjentów z niepełnosprawnościami, podjęto decyzję o wdrożeniu programu obejmującego osoby niepełnosprawne powyżej 16. roku życia, posiadające orzeczenia o stopniu lekkim, umiarkowanym bądź orzeczenie równoważne.
W następnych latach zakres wsparcia z programu będzie mógł być modyfikowany lub rozszerzany.
Program ma być przyjęty w III kwartale tego roku. Na jego realizację w tym roku w SFWON zarezerwowano do 250 mln zł".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 9 września 2019 r.

***

Niepełnosprawni wciąż bez pomocy trenerów pracy

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-12)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
"Przez zaniechanie rządu osoby z dysfunkcjami zdrowotnymi nie będą miały na razie wsparcia agencji zatrudnienia - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Wprowadzenie takiej usługi zakłada projekt ustawy o zatrudnieniu wspomaganym, który pod koniec maja trafił do konsultacji. Wprawdzie już teraz niektóre organizacje pozarządowe oferują podopiecznym pomoc trenera pracy, ale brakuje przepisów, które określałyby standardy dotyczące tego, kto może pełnić taką rolę oraz na czym ma ona polegać. To miała zmienić właśnie wspomniana ustawa. Przewidziane w niej rozwiązania są adresowane do osób bezrobotnych z orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, chorych na jedno z wymienionych w przepisach schorzeń, m.in. epilepsję, chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe. Ta grupa osób ma największe problemy z samodzielnym znalezieniem pracy, a potem jej utrzymaniem.
Zgodnie z projektem mają one być kierowane przez powiatowe urzędy pracy do agencji zatrudnienia wspomaganego, np. organizacji pozarządowych, które bezpośrednio odpowiadałyby za ich aktywizację. Zatrudnieni w nich trenerzy pracy zajmowaliby się wsparciem na trzech etapach: przygotowania do podjęcia zatrudnienia, adaptacji w miejscu pracy oraz w trakcie jej wykonywania.
Jednak na razie takie agencje nie będą powstawać, bo projekt ustawy nie został do tej pory przyjęty przez Radę Ministrów. Jednocześnie rozpoczęte wczoraj posiedzenie Sejmu jest ostatnim w tej kadencji. Co prawda zostało ono podzielone na dwie części i będzie kontynuowane po wyborach (15-16 października), ale Elżbieta Witek, marszałek Sejmu, już zapowiedziała, że do porządku obrad nie będą dodawane żadne nowe ustawy. Jeśli tak rzeczywiście się stanie, to oznacza, że nawet gdyby rząd w następnych tygodniach przyjął projekt, to nie ma szans na jego uchwalenie i trzeba będzie od nowa zaczynać proces legislacyjny".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 12 września 2019 r.

***

Urzędy bardziej dostępne dla osób niesamodzielnych

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-19)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
"Organy administracji publicznej będą musiały wyznaczyć koordynatorów odpowiadających za zapewnienie dostępności ich obiektów i usług dla osób niepełnosprawnych. Będą też składać cykliczne raporty dotyczące tego, jak są dostosowane do ich potrzeb - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Takie obowiązki nakłada na urzędy, szkoły, szpitale, muzea oraz inne podmioty publiczne ustawa z 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (Dz.U. poz. 1696), która jutro wchodzi w życie. Zgodnie z jej przepisami wspomniane instytucje będą zobowiązane do spełniania określonych w niej minimalnych standardów w zakresie dostępności architektonicznej, informacyjno-komunikacyjnej oraz cyfrowej - przy czym w przypadku tej ostatniej stosowane będą wymagania wynikające z ustawy o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 848).
Na dostosowanie się do nich urzędy będą miały dwa lata. Zanim to jednak nastąpi, będą musiały zapewniać osobom niesamodzielnym tzw. dostęp alternatywny, polegający np. na pomocy innej osoby przy załatwianiu danej sprawy. Co istotne, po upłynięciu wspomnianego okresu przejściowego wejdą w życie przepisy, które umożliwią niepełnosprawnym złożenie skargi do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na brak zapewnienia dostępności przez podmiot publiczny. Jego prezes będzie zaś mógł nałożyć na taką instytucję grzywnę.
Następnym obowiązkiem dla urzędów będzie wyznaczenie koordynatora ds. dostępności. Do jego zadań będzie należało m.in. przygotowanie i nadzorowanie działań na rzecz poprawy dostępności instytucji oraz monitorowanie stanu ich przystosowania do potrzeb osób niepełnosprawnych. Dodatkowo podmioty publiczne będą musiały składać co cztery lata raporty na temat dostępności do ministra inwestycji i rozwoju. Będzie do tego służyć, opracowany przez resort formularz, a na złożenie pierwszego raportu urzędy będą miały czas do 31 marca 2021 r.
Ponadto ustawa przewiduje powołanie Funduszu Dostępności, który będzie finansowany m.in. z pieniędzy UE oraz Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. Jego środkami będzie zarządzał Bank Gospodarstwa Krajowego, udzielając na preferencyjnych warunkach pożyczek i kredytów. Będzie z nich można pokryć koszty likwidacji barier architektonicznych, np. montaż wind w budynkach użyteczności publicznej oraz mieszkalnictwa wielorodzinnego".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 19 września 2019 r.

***

Od września niższe limity dorobienia do renty

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 10.09.2019
Beata Dązbłaż

Czytamy:
"Od 1 września 2019 r. obniżył się limit, do którego może dorobić rencista bez ryzyka zawieszenia lub zmniejszenia świadczenia.
Od 1 września do 30 listopada 2019 r.:
- 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za II kwartał 2019 r. wynosi 3387,50 zł brutto - przychody powyżej tej kwoty wpłyną na zmniejszenie emerytury/renty,
- 130 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za II kwartał 2019 r. wynosi 6291,10 zł brutto - przychody powyżej tej kwoty będą oznaczać zawieszenie emerytury/renty.
W praktyce oznacza to, że osoby posiadające renty z tytułu niezdolności do pracy mogą dorobić od 1 września bez ryzyka zmniejszenia renty do kwoty 3387,50 zł zł brutto. W sytuacji, gdy ich przychód będzie większy niż 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ale nie większy niż jego 130 proc., świadczenie będzie zmniejszone o kwotę przekroczenia, ale nie więcej niż o kwotę maksymalnego zmniejszenia. Od 1 marca 2019 r. wynosi ona:
- 599,04 zł dla emerytur i rent z tytułu całkowitej niezdolności do pracy,
- 449,31 zł dla rent z tytułu częściowej niezdolności do pracy,
- 509,22 zł dla rent rodzinnych, do których uprawniona jest jedna osoba.
Renta z tytułu niezdolności do pracy zostanie zawieszona po osiągnięciu miesięcznie kwoty 6291,10 zł zł brutto.
Renta socjalna
Rencista socjalny od 1 września 2019 r. może dorobić 3387,50 zł brutto. Po przekroczeniu tej kwoty renta socjalna zostanie zawieszona.
Rodzaje przychodów, które wpływają na zawieszenia prawa do renty socjalnej:
- przychód z działalności, od której odprowadzane są obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, np. z pracy wykonywanej w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, umowy zlecenia lub umowy agencyjnej, pobierania stypendium sportowego, prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochód uzyskany za granicą z tych tytułów także wpływa na rentę socjalną.
- przychody osiągane z tytułu wykonywania umowy zlecenia przez uczniów szkół ponadpodstawowych i studentów, którzy nie ukończyli 26. roku życia oraz honoraria z tytułu działalności artystycznej lub twórczej,
- kwoty zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego, wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, kwoty świadczenia rehabilitacyjnego i wyrównawczego, zasiłku wyrównawczego i dodatku wyrównawczego,
- przychód z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, opodatkowanych na podstawie przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym, od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne
- inne przychody podlegające opodatkowaniu na zasadach art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

***

80 mln zł na asystentów dla osób niepełnosprawnych

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-25)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
"Od października gminy i powiaty będą mogły wnioskować do wojewodów o pieniądze na pokrycie kosztów usług osoby, która będzie pomagała niepełnosprawnemu w załatwianiu spraw urzędowych, robieniu zakupów czy wyjściach z domu - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Takie dofinansowanie jest przewidziane w ogłoszonym przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej programie "Asystent osobisty osoby niepełnosprawnej", który będzie realizowany od 1 października br. do 31 grudnia 2020 r. Resort zamierza przeznaczyć na niego 80 mln zł (30 mln zł w 2019 r., a 50 mln zł w następnym roku), które będą pochodzić z Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych.
Zgodnie z zasadami programu, asystenta będą mogły otrzymać osoby pełnoletnie dysponujące orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności. Nie będą ponosić za to żadnej opłaty, bo wsparcie będzie finansowane z dotacji. Gmina lub powiat będą zaś mogły pokryć z niej 100 proc. kosztów świadczenia usług asystenta, w tym wydatki na jego wynagrodzenie, zakupu biletów komunikacji publicznej (jednorazowych lub miesięcznych) oraz ubezpieczenia OC. Jednocześnie określone zostało, że stawka pensji asystenta za jedną godzinę wsparcia nie powinna przekroczyć 30 zł, a zakupu biletów i ubezpieczenia odpowiednio 200 zł oraz 150 zł miesięcznie (jeśli będą wyższe, gmina dopłaci różnicę ze swojego budżetu).
Reguły programu przewidują, że gmina będzie mogła sama zatrudniać asystentów lub zlecić wykonywanie tego zadania innemu podmiotowi, np. organizacji pozarządowej. Asystentem będzie mogła zostać osoba, która ma dyplom potwierdzający posiadanie kwalifikacji w tym zawodzie lub mająca wykształcenie średnie i co najmniej roczne doświadczenie w udzielaniu bezpośredniej pomocy osobie niepełnosprawnej. Jeden asystent będzie miał pod opieką jednego podopiecznego. Swoje usługi będzie świadczył przez siedem dni w tygodniu, przy czym wyznaczony został limit godzin w miesiącu - nie więcej niż 30. Do obowiązków asystenta będzie należała przede wszystkim pomoc w wyjściu z domu i dojeździe do wybranego przez osobę niepełnosprawną miejsca, np. pracy, urzędu, kościoła, przychodni, szpitala, placówki rehabilitacyjnej, muzeum, kina oraz do rodziny czy znajomych. Poza tym asystent będzie mógł pomagać przy załatwianiu urzędowych spraw oraz robieniu zakupów".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 25 września 2019 r.

***

Zarobki bez ograniczeń? Koalicja Obywatelska zapowiada koniec tzw. pułapki rentowej

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 10.09.2019
Beata Dązbłaż

Czytamy:
"Klub Parlamentarny Platforma Obywatelska - Koalicja Obywatelska (PO-KO) złożył w Sejmie projekt ustawy dotyczący zniesienia "pułapki rentowej". Zgodnie z jego założeniami, pracujący renciści nie musieliby się obawiać zwracania świadczeń do ZUS czy KRUS.
- Dotąd dyskutowaliśmy, jak odpowiadać tym, którzy będą stawiać blokady przed zniesieniem pułapki rentowej. Widzieliśmy absurd wielu sytuacji, kiedy pracownik nie może otrzymać np. premii świątecznej, bo boi się przekroczenia progu. Wielu pracuje "na czarno". Jak wielu osób ten problem dotyczy przekonamy się, gdy zlikwidujemy pułapkę rentową - mówił poseł Sławomir Piechota (PO-KO) na posiedzeniu Parlamentarnego Zespołu ds. Osób Niepełnosprawnych we wtorek, 10 września 2019 r.
5 tys. osób zbilansuje stratę ZUS-u
Obecnie rencista socjalny, który decyduje się na pracę, może dorobić miesięcznie do 70 proc. średniej pensji (kwoty te zmieniają się co kwartał). Natomiast tzw. renciści składkowi, mający renty z tytułu niezdolności do pracy, jeśli przekroczą 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ich renta zmniejszy się o kwotę przekroczenia. Gdy ich zarobki przekroczą zaś 130 proc. przeciętnego wynagrodzenia, renta zostanie zawieszona. Szczegółowo o dwóch formach rozliczeń dla rencistów i konsekwencjach tego rozwiązania pisaliśmy na naszym portalu.
Poseł Sławomir Piechota na posiedzeniu zespołu podał dane, z których wynika, że w pierwszym kwartale 2019 r. pracowało ok. 360 tys. rencistów. Zmniejszono ok. 4,2 tys. rent z tytułu niezdolności do pracy, a przeciętna kwota zmniejszenia wynosiła ok. 472 zł. W tym czasie zawieszono ok. 2,6 tys. rent z tytułu niezdolności do pracy. Przeciętna kwota zawieszonej renty wyniosła ok. 1479 zł. Spośród blisko 280 tys. rent socjalnych zawieszono w tym okresie ok. 2 tys.
- Nasza propozycja dotyczy systemu ZUS, KRUS i służb mundurowych, nie możemy wprowadzać dyskryminacji pomiędzy tymi systemami. Dziś ZUS odzyskuje z tych zawieszeń rent 78 mln zł rocznie. My szacujemy, że wystarczy ok. 5 tys. osób, które podejmą pracę w wyniku likwidacji pułapki rentowej, aby zbilansować ZUS-owi tę stratę - mówił poseł Piechota".
Cała publikacja pod wyżej wskazanym adresem

***

Pełnomocnik opiekuńczy dla seniora: powinien decydować sam zainteresowany

Rzeczpospolita/Rynek Zdrowia 06 września 2019

Czytamy:
"Jak wskazuje Michał Wieczorek, rzecznik prasowy Rady Izby Notarialnej w Poznaniu, w przepisach brakuje możliwości ustanowienia pełnomocnika opiekuńczego dla osoby starszej.
Jak zauważa, pytania rodzin o prawne uregulowanie sytuacji bliskiej osoby, która np. cierpi na chorobę Alzheimera, w zakresie dalszego zarządzania majątkiem lub podejmowania decyzji leczniczych i medycznych są bardzo częste - informuje Rzeczpospolita.
Obecnie dorosły, sprawny psychicznie, nie może wybrać zaufanego opiekuna, którego upoważni do dokonywania określonych działań o charakterze osobistym i majątkowym, gdyby on sam doznał w przyszłości zaburzeń psychicznych. W tej kwestii decyduje sąd, biorąc pod uwagę sugestie rodziny. Sam zainteresowany nie może już samodzielnie decydować.
Dlatego notariusze sygnalizują potrzebę wprowadzenia przepisów o pełnomocnictwie opiekuńczym, by senior mógł wskazać specjalnego pełnomocnika, który zatroszczy się o jego zdrowie i majątek w przypadku zaburzeń umysłowych, obniżenia sprawności umysłu czy otępienia".
Więcej: rp.pl

***

Wyższa dotacja dla warsztatów i zakładów aktywności

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-04)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
"20,4 tys. zł będzie wynosić w 2020 r. dofinansowanie do kosztów pobytu uczestnika w warsztacie terapii zajęciowej. Z kolei zakład aktywności zawodowej otrzyma na jednego pracownika 25 tys. zł - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Takie stawki mają znaleźć się w projekcie nowelizacji rozporządzenia z 13 maja 2003 r. w sprawie algorytmu przekazywania środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych samorządom wojewódzkim i powiatowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 538 ze zm.), który został wpisany do wykazu prac legislacyjnych rządu.
WTZ są placówkami, które wspierają osoby niepełnosprawne w zakresie uzyskiwania lub przywracania umiejętności niezbędnych do podjęcia zatrudnienia. Z kolei ZAZ są przedsiębiorstwami, które mogą być tworzone przez samorządy oraz organizacje pozarządowe. Zatrudniają one osoby z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności i umiarkowanym, jeśli stwierdzono u nich autyzm, chorobę psychiczną lub upośledzenie umysłowe.
Działalność warsztatów oraz zakładów jest finansowana z pieniędzy PFRON w formie rocznej dotacji, przysługującej na jednego uczestnika zajęć oraz zatrudnionego. Obecnie wysokość dofinansowania w przypadku WTZ wynosi 17 796 zł, natomiast dla ZAZ jest to 22 tys. zł na osobę. Jednak takie kwoty nie pokrywają całych kosztów działalności tych placówek. Dlatego właśnie w projekcie rozporządzenia mają być określone nowe stawki dofinansowań na kolejne lata, a wyższa dotacja ma zacząć obowiązywać jeszcze w br. I tak dla warsztatu tegoroczna kwota wsparcia ma wzrosnąć do wysokości 18 096 zł. W 2020 r. będzie wynosić 20 496 zł, rok później 21 696 zł, a w 2022 r. i latach następnych wzrośnie do 22 896 zł. Co ciekawe, wyższa dotacja dla WTZ - w 2020 r. i kolejnych latach - była przewidziana w ostatniej, przyjętej przez rząd w 2018 r. nowelizacji rozporządzenia w sprawie algorytmu. Byłaby ona jednak mniej korzystna dla warsztatów, bo niższa od tej, która ma znaleźć się w przygotowywanym teraz przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekcie.
Natomiast dla ZAZ dotacja w br. ma wzrosnąć o 750 zł (będzie więc wynosić 22 750 zł), a w 2020 r. oraz przyszłych latach będzie to 25 000 zł".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 4 września 2019 r.

***

Niejasne przepisy w sprawie ponoszenia kosztów płacy

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2019-09-19)
autor: Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
"Adam Abramowicz, rzecznik małych i średnich przedsiębiorców, zwrócił się do resortu rodziny o wydanie stanowiska wskazującego, czy pojęcie terminowego ponoszenia kosztów płacy odnosi się tylko do pracowników niepełnosprawnych, czy również tych zdrowych - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Jest to kluczowa z punktu widzenia pracodawców sprawa, bo zgodnie z art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1172) dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika z dysfunkcją zdrowotną nie przysługuje, jeśli koszty płacy, np. składki na ZUS, zostały poniesione z uchybieniem terminów wynikających z odrębnych przepisów, przekraczających 14 dni (z wyjątkiem sytuacji, gdy kwota dopłaconych po terminie składek jest niższa niż 2 proc. tej należności za dany miesiąc).
W praktyce wygląda to tak, że gdy Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych uzyska z ZUS informację o tym, że dokonana została korekta składek, to wszczyna postępowanie, w którym domaga się zwrotu dopłat do pensji niepełnosprawnych pracowników. Problem w tym, że fundusz postępuje w ten sposób nie tylko wtedy, gdy opóźnienie dotyczy podwładnych z dysfunkcjami, ale też osób zdrowych. Co więcej, PFRON chce zwrotu dopłat nawet, jeśli do korekty składek doszło w przypadku osób świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych, które nie są pracownikami.
Niektórzy pracodawcy skarżą decyzje funduszu, a sądy orzekają na ich korzyść, bo z wyroków wynika, że pojęcie kosztów płacy jest związane z niepełnosprawnymi pracownikami i dlatego opóźnienia w ich ponoszeniu za innych podwładnych nie powinno skutkować zwrotem dopłat. Jednak zanim sprawa zostanie rozstrzygnięta, to pracodawca ma w tym czasie dodatkowo zablokowane również bieżące dofinansowania.
Z tych właśnie względów rzecznik wystąpił z wnioskiem do Bożeny Borys-Szopy, minister rodziny, pracy i polityki społecznej, o wydanie objaśnień prawnych, czy w świetle art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy o rehabilitacji kosztami płacy są te ponoszone za pracowników niepełnosprawnych czy pracowników ogółem. Jego zdaniem PFRON, badając, czy doszło do naruszenia przepisów, powinien ustalić, czy przedsiębiorca poniósł z zachowaniem odpowiednich terminów koszty płacy pracownika niepełnosprawnego, a nie podwładnych ogółem. Skoro bowiem pracodawca uzyskuje dopłaty do pensji konkretnego pracownika z dysfunkcją zdrowotną, to w postępowaniu weryfikującym prawidłowość uiszczania kosztów płacy powinny być ustalane okoliczności odnoszące się do tej osoby. Co istotne, do tej pory Biuro pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych przedstawiało w tej kwestii stanowisko odmienne do tego zajmowanego przez PFRON".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 19 września 2019 r.