PRAWO I NIEPELNOSPRAWNI wrzesień 2020

Czytelnicy pytają, MEN odpowiada

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 08.09.2020
oprac. Beata Dązbłaż

Publikacja może mieć duże znaczenie dla wielu rodziców dzieci niepełnosprawnych. Zamieszczamy ją w całości. Czytamy:
"Nasi Czytelnicy często mają wiele wątpliwości dotyczących organizacji edukacji ich dzieci z niepełnosprawnością. W związku z tym zadają naszej redakcji pytania. Na najczęściej powtarzające się poprosiliśmy o odpowiedź Ministerstwo Edukacji Narodowej.

Jakie obowiązki ma dyrektor przedszkola wobec dziecka z niepełnosprawnością sprzężoną, jeśli dziecko posiada orzeczenie o niepełnosprawności?
MEN: Trzeba pamiętać, że orzeczenie o niepełnosprawności jest wydawane do innych celów niż edukacyjne. Dziecko powinno mieć także wydane orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego przez zespół orzekający publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym przypadku ze względu na niepełnosprawności sprzężone.
Gdy dziecko posiada takie orzeczenie dyrektor ma obowiązek zapewnić mu:
- realizację zaleceń, które się w nim znajdują,
- odpowiednie warunki do nauki, sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne, które uwzględniają potrzeby indywidualne dziecka i jego możliwości,
- zajęcia specjalistyczne jak np.: korekcyjno-kompensacyjne, logopedyczne, rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne oraz inne zajęcia o charakterze terapeutycznym (określa to Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. poz. 1591, z późn. zm.),
- inne zajęcia w szczególności: rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne, dostosowane do potrzeb rozwojowych, edukacyjnych i psychofizycznych dziecka, (reguluje to par. 5 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. poz. 1578, z późn. zm.).
W przedszkolu ogólnodostępnym, gdzie kształceniem specjalnym objęte jest dziecko z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, wydane ze względu na niepełnosprawności sprzężone obowiązkowo zatrudnia się dodatkowo:
- nauczyciela z kwalifikacjami z zakresu pedagogiki specjalnej, lub
- specjalistę, lub
- pomoc nauczyciela.
Należy przy tym uwzględnić zalecenia z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z dzieckiem we współpracy z rodzicami powinien trafnie rozpoznać podstawy do zatrudnienia jednej z tych osób. Ta ocena jest także podstawą do opracowania indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego (IPET). Musi także zawierać zalecenia z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. To, co zostanie ustalone w IPET powinno być w pełni realizowane.
To z kolei jest wskazówką dla dyrektora przedszkola, jak zorganizować konkretne wsparcie dla danego dziecka. Wymiar zatrudnienia kadry również powinien wynikać z IPET oraz uwzględniać potrzeby i możliwości dziecka, wynikające z jego niepełnosprawności.
To dyrektor przedszkola decyduje o sposobie zabezpieczenia potrzeb dzieci. Jest odpowiedzialny także za właściwą realizację kształcenia specjalnego i zaleceń z orzeczenia. Dyrektor podejmuje także decyzję o zatrudnieniu kadry - nauczycieli i specjalistów z odpowiednimi kwalifikacjami, które odpowiadają potrzebom dziecka.
Rodzice czy opiekunowie mogą zgłaszać nieprawidłowości w pracy przedszkola do kuratora oświaty na swoim terenie. To kurator sprawuje bezpośredni nadzór pedagogiczny nad przedszkolami w danym województwie.

Organem prowadzącym przedszkole jest gmina. Odpowiada ona za zapewnienie warunków umożliwiających stosowanie specjalnej organizacji nauki i metod pracy (zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r.
- Prawo oświatowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 1148, z późn. zm.).
Na organizację kształcenia specjalnego jednostki samorządu terytorialnego np. gminy otrzymują zwiększone środki finansowe w ramach podziału części oświatowej subwencji ogólnej.

Szkoła zapewnia dziecku nauczyciela wspomagającego na 21 godzin, brakuje 7 godzin. Dyrektor używa argumentu, że gmina nie ma środków na pokrycie obecności nauczyciela wspomagającego w wymiarze 28 godzin. Rodzice chcą pokryć ten koszt z własnej kieszeni. Czy można tak zrobić?

MEN: Edukacja w szkołach publicznych jest bezpłatna, szkoły nie mogą pobierać opłat za realizację zadań, które wynikają z obowiązujących przepisów. Dyrektor szkoły odpowiada za organizację kształcenia specjalnego.
W szkołach ogólnodostępnych, w których kształceniem specjalnym objęci są uczniowie posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, wydane ze względu na autyzm, zespół Aspergera, niepełnosprawności sprzężone, obligatoryjnie zatrudnia się dodatkowo:
- nauczyciela z kwalifikacjami z pedagogiki specjalnej
- specjalistę, lub
- pomoc nauczyciela
- z uwzględnieniem realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego.
Zgodnie z par. 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. poz. 1578, z późn. zm.).
Dyrektor szkoły decyduje o sposobie zabezpieczenia potrzeb dzieci, jak również odpowiada za właściwą organizację kształcenia specjalnego oraz realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu. Dyrektor podejmuje również decyzje m.in. dotyczące zatrudnienia nauczycieli i specjalistów, posiadających odpowiednie kwalifikacje, adekwatne do rozpoznanych potrzeb dzieci w tym zakresie. Zgodnie z art. 68 ust. 5 ustawy z 14 grudnia 2016 r.
- Prawo oświatowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 1148, z późn.zm.).
Warto pamiętać, że rodzice czy opiekunowie mogą zgłaszać nieprawidłowości w pracy szkoły do kuratora oświaty na swoim terenie. To kurator sprawuje bezpośredni nadzór pedagogiczny nad szkołami w danym województwie.

Czy dziecku z orzeczeniem o lekkiej niepełnosprawności intelektualnej w IV klasie przysługuje nauczyciel wspomagający?

MEN: Dla ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego wydanego ze względu na niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim można zatrudnić w szkole ogólnodostępnej dodatkowo jedną z osób za zgodą organu prowadzącego:
- nauczyciela posiadającego kwalifikacje z zakresu pedagogiki specjalnej w celu współorganizowania kształcenia dziecka niepełnosprawnego, lub
- specjalistę, lub
- pomoc nauczyciela.
Zgodnie z par. 7 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. poz. 1578, z późn. zm.).
Zgodnie z ustawą Prawo oświatowe to dyrektor zawsze decyduje i odpowiada za zabezpieczenie potrzeb uczniów, właściwą organizację kształcenia specjalnego i realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu.
Rodzaj, forma i wymiar zajęć prowadzonych z dzieckiem niepełnosprawnym, powinny być określone w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym (IPET). Opracowuje go zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z dzieckiem we współpracy z rodzicami dziecka. Rodzice mają prawo uczestniczyć w spotkaniach zespołu, a także w opracowywaniu i modyfikacji IPET.
Zgodnie z par. 6 ust. 11 ww. rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. poz. 1578, z późn. zm.).
W przypadku, gdy uczeń ma trudności w nauce, np. w spełnianiu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego na danym etapie nauki, może zostać objęty zajęciami dydaktyczno-wyrównawczymi w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Zgodnie z par. 15 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. poz. 1591, z późn. zm.).

Syn ma zdiagnozowane ADHD z zagrożeniem niedostosowania społecznego. Psychiatra wydał opinię, że wymaga nauczyciela wspomagającego. Jednak według poradni psychologiczno-pedagogicznej synowi nie przysługuje nauczyciel wspomagający. Poradnia zaproponowała zindywidualizowaną ścieżkę nauczania lub indywidualne nauczanie w domu. Mimo to dyrektor dał do klasy syna nauczyciela wspomagającego i od razu przynosi to dobre efekty. Jednak nie mamy orzeczenia i boimy się, że nauczyciel wspomagający będzie krótko.

MEN: Orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydawane są przez zespół orzekający w publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej ze względu na jedną z poniższych niepełnosprawności:
- niesłyszenie,
- słabe słyszenie,
- niewidzenie,
- słabe widzenie,
- niepełnosprawność ruchowa, w tym afazja,
- niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym,
- autyzm, w tym zespół Aspergera,
- niepełnosprawności sprzężone.
Rodzaje niepełnosprawności zostały wskazane w par. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. poz. 1578, z późn. zm.).
ADHD nie występuje w grupie powyższych niepełnosprawności. Dzieci z ADHD obejmowane są jednak wsparciem w szkole m.in. pomocą psychologiczno-pedagogiczną, jak również poprzez indywidualizację procesu kształcenia.
Obowiązek indywidualizacji nauczania wskazuje ustawa z 7 września 1991 r. o systemie oświaty.
Szczegółowe regulacje zawarte są w rozporządzeniach:
- w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego - rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2017 r. poz. 356, z późn. zm.).
- warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów - rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 22 lutego 2019 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 373).
- w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach - rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. poz. 1591, z późn. zm.).
- w sprawie nadzoru pedagogicznego - rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 25 sierpnia 2017 r. w sprawie nadzoru pedagogicznego (Dz. U. z 2017 r. poz.1658, z późn. zm.).
Obowiązkiem nauczyciela jest dostosować wymagania edukacyjne do indywidualnych potrzeb i możliwości ucznia, który ma opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym także poradni specjalistycznej. Dostosowanie tych wymagań dotyczy także zachowania ucznia.
Nauczyciele i specjaliści zatrudnieni w szkole mają w obowiązku rozpoznanie potrzeb rozwojowych i edukacyjnych uczniów i udzielenie im wsparcia w razie potrzeby.
Indywidualna ścieżka kształcenia jest jedną z form pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu ze względu na stan zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć razem z klasą i wymagają dostosowania nauczania do ich potrzeb.
Objęcie ucznia indywidualną ścieżką nauczania odbywa się na podstawie opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Na wniosek rodziców, dyrektor szkoły ustala na podstawie tej opinii tygodniowy wymiar zajęć edukacyjnych, w czasie których uczeń realizuje podstawę programową.
Indywidualne nauczanie organizowane jest na postawie orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania wydanego przez zespół orzekający działający w publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Do zadań poradni należy: diagnozowanie dzieci i młodzieży, udzielanie pomocy bezpośredniej uczniom oraz rodzicom, realizacja zadań wspierających wychowawczą i edukacyjną funkcję przedszkola, szkoły i placówki oraz wspomaganie przedszkoli, szkół i placówek.

Czy nauczyciel wspomagający mojego syna, który ma zespół Aspergera i orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, może zostać oddelegowany przez dyrektora szkoły do innych zajęć, gdy syn jest w szkole?

MEN: Nauczyciel, który współorganizuje kształcenie uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego:
- prowadzi wspólnie z innymi nauczycielami i specjalistami zajęcia edukacyjne i realizują zintegrowane działania i zajęcia określone w IPET
- prowadzi wspólnie z innymi nauczycielami i specjalistami pracę wychowawczą z uczniami z niepełnosprawnością, niedostosowanymi społecznie lub zagrożonymi tym niedostosowaniem
- uczestniczy, w miarę potrzeb, w zajęciach edukacyjnych prowadzonych przez innych nauczycieli i specjalistów oraz w zintegrowanych działaniach i zajęciach określonych w IPET
- pomaga nauczycielom, którzy prowadzą lekcje oraz innym specjalistom w doborze form i metod pracy z uczniami niepełnosprawnymi
- prowadzi inne zajęcia dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości rozwojowych danego ucznia, w szczególności zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne.
Reguluje to par. 7 ust. 6 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. poz. 1578, z późn. zm.).
Zawsze dyrektor, zgodnie z ustawą Prawo oświatowe, kieruje działalnością szkoły i organizuje jej pracę.

Czy dyrektor może odgórnie nakazać nauczycielowi wspomagającemu wychodzenie z zajęć z jednym uczniem posiadającym orzeczenie? Przy czym inne dziecko z orzeczeniem ma zostawać z resztą klasy. Czy wówczas jest to wspomaganie?

MEN: Dyrektor szkoły powinien organizować pracę szkoły w sposób odpowiadający na potrzeby uczniów, w zależności od rodzaju niepełnosprawności i rodzaju oddziału, do którego uczęszcza uczeń (ogólnodostępny, integracyjny, specjalny).
Wszelkie wątpliwości czy zastrzeżenia w zakresie organizacji pracy szkoły należy zgłaszać do właściwego terytorialnie kuratora oświaty, sprawującego nadzór pedagogiczny nad szkołami, zgodnie z ustawą Prawo oświatowe.

Córka ma 20 lat, znaczny stopień niepełnosprawności, i dowożę ją do ośrodka szkolno-wychowawczego tj. 29 km w jedną stronę. Gmina twierdzi, że nie należy mi się zwrot kosztów dowozu.

MEN: Z pytania wynika, że córka ma znaczny stopień niepełnosprawności, ale nie wynika, czy dotyczy to niepełnosprawności intelektualnej w znacznym stopniu wskazanym w przepisach.
Reguluje to par. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. poz. 1578, z późn. zm.).
Jeśli sprawa dotyczy niepełnosprawności intelektualnej w stopniu znacznym to, z przepisów jednoznacznie wynika, że obowiązkiem gminy jest zapewnienie uczniom z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły ponadpodstawowej, do końca roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym uczeń kończy 21. rok życia.
Regulują to przepisy art. 39 ust. 4 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe.
Zatem, gmina ma obowiązek zapewnić bezpłatny transport i opiekę w czasie przewozu do szkoły.
Natomiast w przypadku innych niepełnosprawności gmina ma możliwość zorganizowania młodzieży niepełnosprawnej z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do szkoły ponadpodstawowej również w przypadkach, w których nie ma takiego obowiązku.
Regulują to przepisy art. 39 ust. 4a ustawy Prawo oświatowe.

Czy są przepisy, które regulują czas dowozu dziecka ze znaczną niepełnosprawnością intelektualną do szkoły, ile czasu może on spędzać w busie?

MEN: Prawo oświatowe reguluje obowiązek gmin w zakresie dowozu i opieki w czasie dowozu dzieci i młodzieży niepełnosprawnych do przedszkoli, szkół czy placówek oświaty, ale nie reguluje szczegółowych kwestii w zakresie organizacji tego obowiązku.
Zatem uwagi w tym zakresie można zgłaszać do organu prowadzącego daną placówkę np. urzędu miasta bądź gminy. Można pisemnie przedstawić prośbę o zmianę organizacji dowozu, która uwzględni potrzeby i niepełnosprawność dziecka.

Otrzymałam dla dziecka z zespołem Aspergera orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Co dalej mam zrobić z tym dokumentem?

MEN: Kształceniem specjalnym obejmuje się dzieci i młodzież z niepełnosprawnością niedostosowane społecznie bądź nim zagrożone, które wymagają specjalnej organizacji nauki i metod pracy - na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.
Kształcenie specjalne może być prowadzone w: przedszkolach i szkołach ogólnodostępnych, przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych i szkołach lub oddziałach integracyjnych, przedszkolach i szkołach lub oddziałach specjalnych, innych formach wychowania przedszkolnego i ośrodkach.
Uczeń objęty kształceniem specjalnym otrzymuje indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET), który zawiera zalecenia z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Uwzględnia on potrzeby rozwojowe i możliwości psychofizyczne dziecka.
W zależności od rodzaju niepełnosprawności, w tym stopnia niepełnosprawności intelektualnej, dzieciom i młodzieży organizuje się kształcenie i wychowanie, które stosownie do potrzeb umożliwia naukę w dostępnym dla nich zakresie, usprawnianie zaburzonych funkcji, rewalidację i resocjalizację oraz zapewnia specjalistyczną pomoc i opiekę.
Reguluje to rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. poz. 1578 z późn.zm.).
Aby dziecko mogło skorzystać z kształcenia specjalnego, należy przede wszystkim dostarczyć do szkoły orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Czy za pieniądze z subwencji dla dziecka z autyzmem może być płacona pensja dla nauczyciela wspomagającego?

MEN: To jednostka samorządu terytorialnego decyduje o podziale kwoty subwencji oświatowej na poszczególne szkoły i placówki, w tym na organizację kształcenia specjalnego ucznia z niepełnosprawnością intelektualną.
Wątpliwości, które budzi podział środków przez samorządy na zadania dotyczące kształcenia specjalnego, uszczegóławiają przepisy. Środki mają być w wysokości nie mniejszej niż wynikająca z podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego na realizację zadań.
Reguluje to ustawa z 27 października 2017 roku o finansowaniu zadań oświatowych (Dz. U z 2020 r. poz.17).
Zgodnie z przepisami jednostka samorządu terytorialnego na zadania związane z organizacją kształcenia specjalnego oraz zajęć rewalidacyjno-wychowawczych przeznacza środki w wysokości nie mniejszej niż kwota przewidziana w części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostki samorządu na uczniów, wychowanków i uczestników zajęć rewalidacyjno-wychowawczych w przedszkolach, szkołach i placówkach.
Zatem, zwiększone środki z podziału części oświatowej subwencji ogólnej naliczone na poszczególne rodzaje niepełnosprawności uczniów mogą być przeznaczane m.in. na zatrudnienie nauczyciela współorganizującego kształcenie ucznia niepełnosprawnego.

W orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego syn ma wpisane dwie godziny zajęć rewalidacyjnych. Złożyłam oświadczenie, że syn nie będzie na nie uczęszczał, czy to jest wiążące dla szkoły?

MEN: Rezygnacja z zajęć rewalidacyjnych powinna być w naszej opinii złożona na piśmie i zawierać uzasadnienie, dlatego że dyrektor szkoły jest zobowiązany przepisami prawa do realizacji zaleceń zawartych w orzeczeniu o kształceniu specjalnym.
Podstawą do rezygnacji z zajęć rewalidacyjnych nie mogą być względy organizacyjne np. utrudnienia w korzystaniu z zajęć w wyznaczonych przez szkołę godzinach, brak wykwalifikowanej kadry do prowadzenia zajęć lub niedopasowanie rodzaju czy metod pracy do potrzeb ucznia. Uzasadnieniem może być natomiast zaspokojenie potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia w inny sposób niż organizacja zajęć rewalidacyjnych w szkole. Powinno to jednak zostać uwzględnione w IPET oraz brane pod uwagę podczas dokonywania wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia.
W przypadku, gdy z wielospecjalistycznych ocen poziomu funkcjonowania ucznia i IPET opracowanego przez zespół nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem, we współpracy z rodzicami ucznia (lub pełnoletnim uczniem) wynika, że nierealizowanie zajęć rewalidacyjnych nie utrudni uczniowi edukacji - dyrektor szkoły, powinien uwzględnić decyzję rodziców w tej sprawie.
Bowiem, zgodnie z Konstytucją RP to rodzice ucznia mają wyłączne prawo do decydowania o swoim dziecku, o ile prawo to nie zostanie im ograniczone lub nie zostaną go pozbawieni.

Jeśli w orzeczeniu o kształceniu specjalnym jest zalecenie przedmiotów ścisłych indywidualnie lub w grupie do 5 osób, to ile godzin tygodniowo tych zajęć może dostać dziecko?

MEN: Przepisy prawa oświatowego nie określają minimalnego lub maksymalnego wymiaru godzin wybranych zajęć realizowanych indywidualnie z uczniem, który ma orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub w grupie do 5 uczniów. Pozwala to dyrektorowi szkoły zaplanować i zorganizować proces kształcenia ucznia, odpowiadający jego potrzebom i możliwościom psychofizycznym. Takie elastyczne rozwiązanie wzmacnia obowiązki szkoły w zakresie indywidualizacji pracy z uczniami.
Zatem kwestię organizacji kształcenia specjalnego należy wyjaśnić z dyrektorem szkoły. Zadaniem dyrektora szkoły jest ustalenie tygodniowego wymiaru godzin zajęć edukacyjnych realizowanych w tej formie przez ucznia, biorąc pod uwagę konieczność realizacji podstawy programowej kształcenia ogólnego określonej dla danego typu szkoły.

Na terenie gminy ani w szkole, do której chodzi dziecko nie ma zajęć SI, TUS, do których dziecko ma wskazania w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na autyzm. Czy jest możliwość, by gmina zwróciła koszty tych zajęć realizowanych w innym miejscu?

MEN: Zwrot kosztów terapii (np. integracji sensorycznej, treningu umiejętności społecznych) jak również podpisanie umowy przez dyrektora szkoły z podmiotem realizującym te terapie w gabinecie prywatnym, nie jest możliwy.
Szkoła ma obowiązek organizować kształcenie specjalne, zgodnie z zaleceniami zawartymi w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego. To w nim wskazane są przez zespół poradni elementy zajęć rewalidacyjnych dla dziecka, na które należy położyć specjalny nacisk w pracy z nim oraz metody i sposoby realizacji pracy z uczniem, także wsparcie psychologiczno-pedagogiczne. Rodzaj i forma zajęć są określone w IPET.
Szkoła ma obowiązek zapewnić na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego:
- realizację zaleceń z orzeczenia
- odpowiednie warunki do nauki, sprzęt specjalistyczny, środki dydaktyczne
- zajęcia specjalistyczne
- inne zajęcia, dostosowane do możliwości ucznia, szczególnie rewalidacyjne
- przygotowanie ucznia do samodzielności w życiu dorosłym.
Zgodnie z Kartą Nauczyciela właściwa organizacja pracy w przedszkolach, szkołach i placówkach wiąże się z koniecznością zatrudniania wykwalifikowanych nauczycieli, a nie zakupem usług edukacyjnych od zewnętrznych podmiotów. Rozwiązanie takie nie gwarantuje bowiem dyrektorowi możliwości odpowiedniego nadzorowania osób świadczących takie usługi i nie zapewnia bezpieczeństwa. Przewidziane dla nauczycieli w ustawie - Karta Nauczyciela wymogi dotyczące niekaralności za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe, czy też nieprowadzenia wobec nauczyciela postępowania karnego w sprawie o umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, nie dotyczą sytuacji dotyczącej zawarcia z nauczycielem umowy cywilnoprawnej czy też zakupu usługi edukacyjnej od zewnętrznej firmy.

Córka kończy gimnazjum, chciałaby iść do liceum. Miała od 5 klasy nauczanie indywidualne na terenie szkoły, egzamin gimnazjalny pisała na arkuszach S4. Czy pozostaje jej tylko szkoła branżowa?

MEN: Indywidualne nauczanie zgodnie z przepisami nie może odbywać się na terenie szkoły. Prawdopodobnie sytuacja ta dotyczy uczennicy z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, która wybrane zajęcia odbywa indywidualnie. Uczniowie z niepełnosprawnością mogą uczyć się w każdym rodzaju i typie szkoły, gdyż organizuje im się kształcenie dostosowane do ich możliwości i potrzeb.
Zawsze decyzję o wyborze kształcenia podejmują rodzice, którzy zgodnie z Konstytucją mają wyłączne prawo decydowania o dziecku, jeśli nie zostało im ono ograniczone lub sądownie odebrane.
Uczniowie z niepełnosprawnością w stopniu lekkim realizują tę samą podstawę programową szkoły podstawowej i ponadpodstawowej danego typu.
W kształceniu uczniów z różnymi rodzajami niepełnosprawności należy jednak uwzględnić przepisy określające ramowe plany nauczania dla poszczególnych typów szkół. Wskazują one dla jakiej grupy uczniów, w zależności m.in. od rodzaju niepełnosprawności, przeznaczony jest dany typ szkoły.
Regulują to przepisy Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 3 kwietnia 2019 r. w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół (Dz.U. z 2019 r. poz. 639).
Liceum ogólnokształcące i technikum (w tym specjalne), przeznaczone są dla uczniów w normie intelektualnej: niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie oraz zagrożonych niedostosowaniem społecznym. Należy także wziąć pod uwagę, czy w gimnazjum uczeń uczył się jednego czy dwóch języków obcych, ponieważ w liceum i technikum obowiązuje nauka dwóch języków obcych nowożytnych.

***

Więcej dla emerytów, mniej dla niepełnosprawnych

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2020-09-10)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
W 2021 r. wydatki Funduszu Solidarnościowego sięgną rekordowego poziomu 33 mld zł, a prawie 23 mld zł pochłoną koszty wypłaty 13. i 14. emerytury. Tak wynika z jego planu finansowego, zawartego w projekcie ustawy budżetowej - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
FS zaczął swoją działalność w 2019 r., jeszcze jako Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. Powstał bowiem właśnie po to, aby finansować różne formy pomocy dla osób z dysfunkcjami zdrowotnymi. Jednak jeszcze pod koniec ubiegłego roku doszło do jego przekształcenia w FS oraz rozszerzenia listy realizowanych zadań o wypłatę rent socjalnych oraz dodatkowego świadczenia dla emerytów i rencistów. W efekcie spowodowało to znaczny wzrost wydatków tego funduszu. I tak w 2021 r. wyniosą one 33,3 mld zł. Jednak w tej kwocie tylko 5,5 mld zł będzie przeznaczone bezpośrednio na wsparcie osób niepełnosprawnych.
5 mld zł ma kosztować wypłata świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, czyli 500+ dla osób niepełnosprawnych. Natomiast 530 mln zł ma pójść na finansowanie resortowych i rządowych programów (tyle samo co w br.). Chodzi głównie o programy, w ramach których samorządy oraz organizacje pozarządowe mogą uzyskać pieniądze na zapewnienie m.in. opieki wytchnieniowej, usług asystenta osoby niepełnosprawnej czy budowę centrów opiekuńczo-mieszkalnych.
O wiele więcej środków pochłoną nowe zadania, bo na wypłatę rent socjalnych oraz zasiłków pogrzebowych zaplanowane zostało 4,7 mld zł, a na dodatkowe świadczenia dla emerytów i rencistów - 22,9 mld zł. Jest to kwota dwukrotnie wyższa od tegorocznej, co wiąże się z tym, że w 2021 r. FS ma być źródłem finansowania nie tylko 13., lecz także 14. emerytury.
Wydatki FS mają być pokryte przychodami w wysokości 20,2 mld zł. Najwięcej - 8,3 mld zł - ma pochodzić ze składki odprowadzanej od wynagrodzenia pracowników. Będzie to zdecydowany wzrost w porównaniu do tegorocznych 2,6 mld zł z tego tytułu. Jest to związane z tym, że należność na FS została wydzielona z 2,45 proc. składki na Fundusz Pracy (FP), ale do tej pory stanowiła jej mniejszą część. Teraz ma się to zmienić i w następnym roku składka na FS ma wynieść 1,45 proc., a na FP tylko 1 proc. Takie rozwiązanie wzbudza ogromne kontrowersje wśród pracodawców oraz związków zawodowych.
Ponadto na przychody FS w 2021 r. złożą się wpływy z daniny solidarnościowej, płaconej przez najbogatszych Polaków - 1,75 mld zł, dotacja z budżetu państwa - 1,45 mld zł oraz inne - w kwocie 8,7 mld zł (nie jest wskazane, co to będzie). Problem w tym, że nie pokryją one w pełni wydatków i na koniec przyszłego roku stan FS ma wynieść minus 11,8 mld zł. Rząd będzie więc go musiał zasilać dodatkowymi pieniędzmi. Taka sytuacja ma zresztą już miejsce, bo zgodnie z ustawą budżetową FS miał mieć na minusie 25,8 mld zł. Jednak projekt jej nowelizacji, którym w następnym tygodniu ma zająć się Sejm, przewiduje zmianę jego planu finansowego i uwzględnia wpłatę z budżetu państwa w wysokości 26,5 mld zł. W konsekwencji FS zakończy rok nie na minusie, ale z kwotą 625 mln zł".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 10 września 2020 r.

***

Pełnomocnik obiecuje m.in. rozwiązanie problemu pułapki rentowej

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 02.09.2020
Autor: not. Mateusz Różański

Ważna zapowiedź. Czytamy jej fragment:
"Jeszcze we wrześniu rząd zajmie się pułapką rentową, a także jeszcze w tym roku przedstawi strategię deinstytucjonalizacji i długo oczekiwaną ustawę o reformie orzecznictwa. To zaledwie kilka z informacji, którymi podzielił się z nami podczas wideoczatu Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych Paweł Wdówik.
Podczas drugiego już w tym roku wideoczatu, 2 września, podczas którego Paweł Wdówik odpowiadał na pytania odbiorców mediów Integracji poruszono m.in. temat świadczeń dla opiekunów osób z niepełnosprawnościami, reformy orzecznictwa, ale też aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych i działań na rzecz opartego na społecznościach lokalnych systemu wsparcia".
Całą publikację oraz cały zapis wideoczatu znajdą Czytelnicy pod wyżej wymienionym adresem.

***

Orzeczenie - bardzo ważny dokument dla seniora

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 17.09.2020
Beata Dązbłaż
Źródło: Integracja 4/2020

Ze względu na znaczenie informacji dla wielu osób zamieszczamy całą publikację. Czytamy:
"Seniorzy czy też ich opiekunowie niejednokrotnie zastanawiają się, czy warto w ich wieku wystąpić z wnioskiem o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności i w jakim celu to robić. Co zatem takie orzeczenie może dać osobie starszej lub jej opiekunowi?
- Można pokusić się o szacunek, że ponad połowa orzeczeń o niepełnosprawności zarejestrowanych w naszym systemie dotyczy osób po 60. roku życia. Szacujemy, że co piąte dotyczy osoby po 75. roku życia - ok. 20 proc. wszystkich orzeczeń - mówi Małgorzata Rajczyk, szefowa Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Opolu.

Orzecznictwo do różnych celów

W Polsce mamy system orzeczniczy do celów rentowych i pozarentowych. Orzekanie do celów pozarentowych, które dotyczy głównie seniorów, prowadzone jest przez powiatowe lub miejskie zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności (PZON/MZON). Uzyskanie takiego orzeczenia uprawnia do szeregu ulg i uprawnień.
Seniorzy mający orzeczenia o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów, niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym lub o niezdolności do pracy mogą złożyć do zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności wniosek o ustalenie stopnia niepełnosprawności i różnego rodzaju wskazań. Odbywa się to zazwyczaj w skróconym trybie postępowania. Zespół ds. orzekania o niepełnosprawności ma prawo żądać od właściwych organów rentowych udostępnienia kopii orzeczeń.
Jeśli starsza osoba nie ma ww. orzeczeń do celów rentowych, które uzyskała w wieku aktywności zawodowej, to może złożyć wniosek w PZON/MZON o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Należy dołączyć:
1. zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia, wydane dla potrzeb zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności
2. oryginały lub uwierzytelnione kopie aktualnej dokumentacji medycznej (historia choroby), umożliwiające ocenę stopnia niepełnosprawności.

WAŻNE!

Zaświadczenie lekarskie ważne jest 30 dni od dnia wystawienia i w tym czasie należy złożyć wniosek o orzeczenie.
Wniosek o orzeczenie musi być podpisany przez osobę go składającą, czyli samego seniora, nie przez osobę trzecią. Chyba że jest ona prawnym opiekunem osoby starszej na podstawie odpowiednich dokumentów.
Druki wniosku o wydanie orzeczenia oraz zaświadczenia lekarskiego można pobrać ze stron właściwych zespołów orzekających lub poprosić o ich przesłanie.
Każdy zespół ma własne wzory formularzy, ale zwykle honoruje druki wniosków pobrane z innych zespołów.

Orzekanie zaoczne

Podczas pandemii koronawirusa PZON/MZON orzekają zaocznie. Nie wiadomo, do kiedy będzie trwało orzecznictwo zaoczne ze względu na pandemię. Dokumentację wystarczy przysłać pocztą tradycyjną. W taki sam sposób senior otrzyma orzeczenie o niepełnosprawności w terminie dwóch tygodni od daty rozpatrzenia wniosku.
Zawsze istniała możliwość orzeczenia zaocznego, jeśli osoba ze względu na stan zdrowia nie mogła osobiście stawić się na komisji orzeczniczej, co potwierdzało zaświadczenie lekarskie.
Zazwyczaj PZON/MZON proszą seniorów o dostarczenie także dokumentu z oceną stanu funkcjonalności osoby w skali Barthel, wypełnianego przez pielęgniarkę środowiskową. Dokument wskazuje, czy dana osoba może samodzielnie się poruszać, ubrać się, zjeść, umyć się, wchodzić po schodach. Lekarz weryfikuje dokumentację, a zainteresowany otrzymuje zawiadomienie o terminie komisji i informację o braku konieczności osobistego stawiennictwa, a w ciągu 14 dni samo orzeczenie.
- Na razie orzekamy zaocznie, co jest wygodniejsze dla osób starszych. Unikają stresu związanego ze stawiennictwem na komisji i nie muszą się przemieszczać.
Na pewno zawsze warto starać się o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, gdyż daje to możliwość skorzystania z wielu programów. Miasta uchwałami swoich rad regulują różnego rodzaju zniżki na swoim terenie np. wstęp na basen czy imprezy kulturalne, które uwzględniają osoby z orzeczeniem, podobnie w komunikacji publicznej. Zawsze warto sprawdzić, jakie zniżki obowiązują osoby z orzeczeniem - zachęca Małgorzata Rajczyk. - Często gminy czy miasta lokalnie organizują bezpłatny transport dla osób z niepełnosprawnością i do tego także potrzebne jest orzeczenie - dodaje.
Zaznacza też, że czasami osoby starsze są rozżalone, że nie otrzymały najwyższego, znacznego stopnia niepełnosprawności, ale równocześnie uczula, że komisja bierze pod uwagę ograniczenia fizjologiczne związane z wiekiem, będące naturalnym procesem rozwoju człowieka. Dopiero to, co wykracza poza ten naturalny proces, stanowi o niepełnosprawności i do niej kwalifikuje.
Małgorzata Rajczyk podkreśla także, że sposób orzekania nie wiąże się z wiekiem. Niezależnie od tego, czy dana osoba jest na emeryturze, czy pobiera jakieś inne świadczenia, sposób orzekania jest taki sam dla wszystkich. PZON/MZON orzekają o stopniu znacznym, umiarkowanym lub lekkim niepełnosprawności, a w orzeczeniu będą wpisane symbole z kodem schorzenia.

Do czego seniorowi przyda się orzeczenie?
Dodatkowe pieniądze

- Często seniorzy starają się o orzeczenie z myślą, że otrzymają zasiłek pielęgnacyjny (215,84 zł miesięcznie) jako drugie świadczenie, jeśli skończyli 75 lat i pobierają dodatek pielęgnacyjny, co nie jest możliwe. Jeśli jednak staramy się o orzeczenie przed 75. rokiem życia, możemy otrzymać zasiłek pielęgnacyjny. Przysługuje on osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli została uznana za całkowicie niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji lub skończyła 75 lat i nie pobiera dodatku pielęgnacyjnego. Nie można równocześnie pobierać zasiłku pielęgnacyjnego i dodatku pielęgnacyjnego - wskazuje Małgorzata Rajczyk.
Dodatek pielęgnacyjny otrzymuje się z urzędu po skończeniu 75. roku życia, bez względu na stan zdrowia, ale tylko wtedy, jeśli nie pobiera się zasiłku pielęgnacyjnego.
Dodatek ten nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty, która przebywa w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym. Od zasady tej jest wyjątek - gdy uprawniony do świadczeń i dodatku przebywa poza tymi placówkami przez okres dłuższy niż dwa tygodnie w miesiącu - wtedy dodatek przysługuje. Obecnie kwota dodatku pielęgnacyjnego wynosi 222,01 zł.

Poza kolejką

Warto pamiętać, że od 1 lipca 2018 r. obowiązuje ustawa wprowadzająca szczególne uprawnienia w dostępie do świadczeń opieki zdrowotnej, usług farmaceutycznych oraz wyrobów medycznych dla osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Oznacza to, że te osoby mogą skorzystać bez kolejki z obsługi w aptece, a ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz z ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych - bez skierowania.
Nie dotyczą ich też limity finansowania świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu rehabilitacji leczniczej, a także w okresach użytkowania wyrobów medycznych. O ilości miesięcznego zaopatrzenia w te wyroby decyduje każdorazowo osoba uprawniona do wystawienia zlecenia. Ustawa obowiązuje w ośrodkach, które mają umowy z NFZ. W rejestracji należy okazać dokument potwierdzający znaczny stopień niepełnosprawności.
- Co czwarta osoba po 60 roku życia otrzymuje orzeczenie w związku ze schorzeniami neurologicznymi, głównie osoby po udarach. Wtedy mogą starać się o rehabilitację w warunkach domowych bez kolejki - dodaje Małgorzata Rajczyk.

Refundacja sprzętu i ŚDS-y

- Wiele wniosków o orzeczenia wpływa od osób starszych, ponieważ chcą starać się o refundację sprzętu, np. stomijnego czy środków pielęgnacyjnych, jak pieluchomajtki, gdzie orzeczenie jest warunkiem koniecznym, zarówno w NFZ, jak i powiatowych centrach pomocy rodzinie (PCPR) - mówi Małgorzata Rajczyk. - Część seniorów składa wniosek o orzeczenie, bo chcą uczestniczyć w zajęciach środowiskowych domów samopomocy (ŚDS). To kilka godzin dziennie, ale jest dużym odciążeniem dla rodziny - dodaje.
Środowiskowe Domy Samopomocy przeznaczone są dla osób przewlekle psychicznie chorych i niepełnosprawnych intelektualnie oraz z autyzmem. Istnieją cztery typy tych placówek. To miejsca okresowego dziennego lub całodobowego pobytu, w których można otrzymać opiekę i posiłek. Wniosek o skierowanie do ŚDS-u należy złożyć w swoim ośrodku pomocy społecznej.
W dofinansowaniu do wyjazdu na turnus rehabilitacyjny pierwszeństwo mają zazwyczaj osoby młodsze, do 24 roku życia uczące się i niepracujące, oraz ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Warto sprawdzić w swoim PCPR, czy istnieje taka możliwość. Dofinansowanie zależy też od wysokości dochodu.

Ulga rehabilitacyjna

Orzeczenie o niepełnosprawności daje pewne uprawnienia do odliczenia niektórych wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Odpisu dokonuje się od swojego dochodu, zatem otrzymuje się zwrot nadpłaconego podatku. W praktyce dostaje się 18 proc. odliczonej kwoty. Aby udokumentować swoje wydatki, należy przedstawić dokumenty stwierdzające ich poniesienie.
W ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć np. zakup leków w wysokości stanowiącej różnicę między wydatkami faktycznie poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba z niepełnosprawnością powinna stosować określone leki - stale lub czasowo (wydatki dokumentujemy fakturami).
Odliczyć można także konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, opiekę pielęgniarską w domu w czasie przewlekłej choroby, usługi opiekuńcze dla osób z I grupą inwalidztwa, wydatek na zabiegi rehabilitacyjne czy adaptację i wyposażenie mieszkania, dostosowane do potrzeb osoby niepełnosprawnej.

Karta parkingowa i inne uprawnienia

Bardzo często osoby starsze mające problemy w samodzielnym poruszaniu się występują o orzeczenie, aby móc skorzystać z karty parkingowej - mówi Małgorzata Rajczyk. - Co czwarte orzeczenie wydawane jest w związku z problemami z narządem ruchu i te osoby najczęściej występują o kartę parkingową - dodaje.
Kartę parkingową może otrzymać osoba ze znacznym stopniem niepełnosprawności i znacznie ograniczonymi możliwościami samodzielnego poruszania się lub z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, znacznie ograniczonymi możliwościami samodzielnego poruszania się i kodami w orzeczeniu 04-O (choroby narządu wzroku) lub/i 05-R (niepełnosprawność narządu ruchu) lub/i 10-N (choroba neurologiczna) lub/i 07-S (choroby układu oddechowego i krążenia - uprawnienie to przysługuje im od 1.04.2020 r.). Orzeczenie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności w pkt 9 musi zawierać wskazanie do wydania karty parkingowej.
Osoby z określonym orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności lub ich opiekunowie zwolnieni są z opłaty abonamentu radiowo-telewizyjnego. Orzeczenie daje także możliwość starania się o usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze. Ich odpłatność uzależniona jest od dochodu osoby ubiegającej się i członków rodziny. Każda sprawa rozpatrywana jest indywidualnie. Ośrodek pomocy społecznej może także podjąć decyzję o częściowym lub całkowitym zwolnieniu z opłaty za usługi.

Specjalny zasiłek opiekuńczy (SZO)

Przysługuje osobom, na których ciąży obowiązek alimentacyjny wobec osoby, którą się opiekują. Muszą jednak zrezygnować z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się:
- orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo
- orzeczeniem o niepełnosprawności
- łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji i konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji (czyli p. 7 i 8 w orzeczeniu dla osób do 16. roku życia).
Od 1 stycznia 2015 r. specjalny zasiłek opiekuńczy przysługuje również małżonkom. Od 2015 r. prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługuje także tym opiekunom, którzy nie podejmują pracy ze względu na opiekę nad osobą z niepełnosprawnością, a nie tylko tym, którzy zrezygnowali z pracy. Obowiązuje ich jednak kryterium dochodowe. Kwota zasiłku to 620 zł netto.

Zasiłek dla opiekuna

Zasiłek dla opiekuna jest skierowany wyłącznie do osób, które na skutek nowelizacji przepisów utraciły 1 lipca 2013 r. prawo do świadczenia pielęgnacyjnego i nie spełniły kryterium dochodowego do otrzymania specjalnego zasiłku opiekuńczego, pozostając bez wsparcia państwa. Wynosi on 620 zł.
Coraz częściej orzecznictwo sądów przychyla się do przyznawania opiekunom dorosłych osób z niepełnosprawnością świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości 1830 zł netto zamiast SZO.

Legitymacja

Po otrzymaniu orzeczenia senior może się starać o wydanie legitymacji osoby niepełnosprawnej. Dokumentuje ona niepełnosprawność lub stopień niepełnosprawności, potwierdzając podstawę do korzystania z ulg i uprawnień. Wystawia ją także PZON lub MZON. Czas oczekiwania na legitymację wynosi do miesiąca (w praktyce: dwa-trzy tygodnie), gdyż jej produkcja odbywa się w Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych, a zespół PZON/MZON przesyła wniosek elektronicznie.

UWAGA

Zaraz po otrzymaniu orzeczenia o niepełnosprawności można napisać oświadczenie o zrzeczeniu się prawa do odwołania od orzeczenia (jeśli zgadzają się zapisy, akceptuje się jego treść i nie będzie się składać odwołania) oraz złożyć wniosek o wydanie legitymacji. Potrzebne będzie jedno aktualne zdjęcie. Dokument wydawany jest bezpłatnie.
O wątpliwości związane z wydaniem orzeczenia dla seniora warto zapytać w PZON/MZON, ośrodku pomocy społecznej czy powiatowym centrum pomocy rodzinie. Należy także sprawdzić, jakie ulgi oferuje miasto lub gmina w miejscu zamieszkania - bezpłatny transport, ulgi w przejazdach czy biletach wstępu do różnych miejsc".

***

PFRON wyda na wsparcie 6,4 mld zł w 2021 r.
Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2020-09-09)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
"W przyszłym roku PFRON przeznaczy prawie 3,6 mld zł na dopłaty do pensji oraz 1,4 mld na rehabilitację społeczną i zawodową - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Jak wynika z projektu ustawy budżetowej na 2021 r., wydatki funduszu mają wynieść 6,46 mld zł. Będą więc o ponad 100 mln zł wyższe, niż przewiduje tegoroczny plan finansowy (6,33 mld zł). Jego najkosztowniejszą pozycję będą stanowić dofinansowania do wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników. Na ten cel zagwarantowanych zostało 3,57 mld zł. To kwota zbliżona do tej zaplanowanej na bieżący rok (3,6 mld zł), choć od kwietnia zostały podniesione kwoty subsydiów płacowych przysługujących na osoby z poszczególnymi stopniami niepełnosprawności.
Drugim pod względem wysokości wydatkiem PFRON będą tzw. przelewy redystrybucyjne. Są to pieniądze przeznaczane na zadania z zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej realizowane przez samorządy, w tym m.in. na dopłaty do wózków, protez i środków pomocniczych, turnusów rehabilitacyjnych, likwidację barier architektonicznych. Są one dzielone według specjalnego algorytmu i w 2021 r. będzie to 1,42 mld zł (w tym roku jest to 1,24 mld zł). Wzrost wynika przede wszystkim z tego, że od przyszłego roku rośnie stawka dofinansowania dla warsztatów terapii zajęciowej, które też są wspierane z tej puli środków.
Ponadto 541 mln zł zarezerwowanych zostało na finansowanie zadań zlecanych organizacjom pozarządowym oraz programy rady nadzorczej PFRON. 114 mln zł będzie z kolei kosztować refundacja składek na ubezpieczenia społeczne dla osób niepełnosprawnych prowadzących działalność gospodarczą.
Wspomniane wydatki funduszu będą sfinansowane z przychodów, które mają wynieść w 2021 r. prawie 6,3 mld zł i mają być wyższe niż tegoroczne o ok. 300 mln zł".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 9 września 2020 r.

***

Od 1 września 2020 r. renciści dorobią mniej

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 01.09.2020
Beata Dązbłaż

Czytamy fragmenty informacji:
"Od 1 września 2020 do 30 listopada renciści i emeryci mogą dorobić do granicy 3517,20 zł brutto. Jest to o 215 zł mniej niż w poprzednim kwartale.
Należy pamiętać, że limity nie obowiązują emerytów i rencistów, którzy osiągnęli powszechny wiek emerytalny, czyli 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn.
Limity nie dotyczą także pobierających rentę inwalidy wojennego lub rentę rodzinną po inwalidzie wojennym oraz rentę inwalidy wojskowego, którego niezdolność do pracy powstała w związku ze służbą wojskową i rent rodzinnych po tej osobie. Oni mogą dorabiać bez ograniczeń".
I dalej:
"Zmniejszenie świadczenia (emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy) następuje, gdy przekroczy się 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, a zawieszenie - po przekroczeniu 130 proc.
Z kolei renciście socjalnemu świadczenie zostanie zawieszone już po osiągnięciu 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Limity dorabiania dotyczą także osób pobierających rentę rodzinną.
Od 1 września 2020 roku do 30 listopada 2020 roku kwota przychodu odpowiadająca:
- 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za II kwartał 2020 r. wynosi 3517,20 zł brutto - zatem przychody powyżej tej kwoty wpłyną na zmniejszenie emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy
- 130 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za II kwartał 2020 r. wynosi 6531,90 zł brutto - przychody powyżej tej kwoty sprawią zawieszenie emerytury lub renty.
Emeryt i rencista ma obowiązek powiadomić ZUS o podjęciu dodatkowej pracy zarobkowej i o wysokości osiąganego przychodu. Ma on także obowiązek do końca lutego każdego roku zawiadomić ZUS o łącznej kwocie dochodu osiągniętym w ubiegłym roku kalendarzowym".

***

Dostosowanie SODiR do WCAG 2.1

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2020-09-21)
Janusz Rydlakowski, Tomasz Wojakowski, oprac.: GR

Czytamy:
"Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych informuje, że 23 września 2020 roku jest dniem, na który przygotowaliśmy dla Państwa następujące zmiany związane ze zwiększeniem dostępności systemu SODiR dla osób niepełnosprawnych:
- Zmieniliśmy interfejs systemu, aby zapewnić odpowiedni kontrast kolorystyczny osobom słabowidzącym czy osobom z zaburzeniem widzenia barwnego.
- Zwiększyliśmy komfort korzystania z formularzy, które stanowią logiczną całość, poprzez ich programistyczne pogrupowanie.
- Informację o błędach w poszczególnych elementach formularzy prezentujemy nie tylko za pomocą koloru, ale również wyróżniamy specjalnym znakiem graficznym. To pomaga w poprawianiu błędów.
- Zadbaliśmy, aby osobom korzystającym z czytników ekranu dostarczyć jak najwięcej potrzebnych informacji. Dodaliśmy dodatkowe opisy, które są dostępne tylko dla osób niewidomych. Są to różnego rodzaju wyjaśnienia i uzupełnienia.
- Wykonaliśmy poprawki, aby wszystkie elementy interfejsu były dostępne z klawiatury. Jest to warunek konieczny dla korzystania z systemu przez osoby z trudnościami ruchowymi czy osoby niewidome.
- Teraz używamy wyraźnej ramki fokus (ramka śledząca na ekranie). Jest to duże ułatwienie dla tych, którzy korzystają z naszego systemu przy pomocy klawiatury.
- Uporządkowaliśmy strukturę nagłówkową serwisu SODiR. Funkcje Systemu SODiR oraz sposób wypełniania dokumentów nie uległy zmianie".
Więcej na: www.pfron.org.pl

***

NIK: Szkoły w większości niewłaściwie realizują nauczanie indywidualne

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 31.08.2020
Beata Dązbłaż
Źródło: nik.gov.pl

Czytamy fragment publikacji:
"Nowe przepisy w Prawie oświatowym od 1 września 2017 r. wprowadziły zmiany w realizacji indywidualnego nauczania, jednak szkoły nie wykorzystały w pełni tych możliwości - prawie 40 proc. szkół objętych kontrolą Najwyższej Izby Kontroli nie wprowadziło w sposób właściwy nowych form pomocy uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi".
Osoby zainteresowane znajdą całą publikację pod wyżej wspomnianym adresem, a pełny raport NIK dostępny jest na stronie internetowej.

***

Opiekunowi prawnemu dziecka nie zawsze przysługuje 500+

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2020-09-02)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy fragmenty informacji:
"Pracownik domu pomocy społecznej, który jest opiekunem prawnym przebywającego w nim dziecka, nie otrzyma świadczenia wychowawczego - czytamy w Dzienniku Gazecie Prawnej.
Ośrodek pomocy społecznej odmówił przyznania tego świadczenia, argumentując, że wnioskująca o pieniądze kobieta - opiekunka prawna dziecka umieszczonego w DPS - nie zamieszkuje wspólnie z podopiecznym, nie wychowuje go ani nie sprawuje nad nim bezpośredniej opieki. Nie pokrywa też kosztów związanych z jego potrzebami, bo pobyt dziecka w placówce jest opłacany z jego środków oraz dofinansowywany przez gminę. Tym samym opiekunka nie spełnia przesłanek do uzyskania świadczenia wychowawczego wskazanych w art. 4 ust. 1 ustawy z 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2407).
Kobieta nie zgodziła się z tą decyzją, ale została ona utrzymana w mocy przez samorządowe kolegium odwoławcze. Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, do którego złożyła skargę, nie stwierdził niezgodnego z prawem postępowania organów niższej instancji i ją oddalił (sygn. akt II SA/Gl 548/19).
I dalej:
"Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I OSK 3217/19) nie uznał jednak zasadności tych zarzutów i oddalił kasację kobiety".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 2 września 2020 r.

***

30 milionów złotych na opiekę wytchnieniową. Organizacje wyręczą opiekunów i… samorządy

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 04.09.2020
Mateusz Różański

Czytamy fragment publikacji:
"240 godzin pracy profesjonalnego opiekuna, 14-dniowy pobyt stacjonarny dla osoby z niepełnosprawnością, a do tego szkolenia i pomoc merytoryczna - takie usługi będą mogły świadczyć organizacje pozarządowe, które przystąpią do programu "Opieka wytchnieniowa dla członków rodzin lub opiekunów osób z niepełnosprawnością".
Jest to o tyle ważne, że samorządy niechętnie korzystają ze środków na tego typu usługi".
Cała publikacja pod adresem wskazanym na wstępie.

***

Praca zdalna już w nowym roku

Dziennik Gazeta Prawna (2020-09-30)/Baza Wiedzy
Łukasz Guza, oprac.: GR

Część osób niepełnosprawnych pracuje w systemie pracy zdalnej. Być może zainteresuje ich i ich pracodawców poniższa informacja. Czytamy:
"W ciągu dwóch tygodni związki zawodowe i pracodawcy mają przedstawić propozycje w sprawie wprowadzenia pracy zdalnej do kodeksu pracy. Rząd chce, by nowe przepisy zaczęły obowiązywać w I kw. 2021 r. - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Minimalna wysokość ryczałtów dla zatrudnionych, problemy z zapewnieniem bhp np. w domu pracownika, zachowanie odrębnych przepisów o telepracy - to przykładowe tematy, jakie partnerzy społeczni poruszali w trakcie posiedzenia zespołu ds. prawa pracy Rady Dialogu Społecznego. Rząd, związki zawodowe i pracodawcy rozpoczęli negocjacje w sprawie wdrożenia na stałe przepisów o pracy zdalnej. Bazą jest roboczy projekt przygotowany przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
- Jeśli kierunki zmian w nim przedstawione uzyskają akceptację partnerów społecznych, to stanie się oficjalnym projektem rządowym. Wydaje się, że I kw. przyszłego roku to optymalny termin na wejście w życie takich zmian - wskazał Stanisław Szwed, wiceminister rodziny, pracy i polityki społecznej.
Partnerzy społeczni reprezentowani w RDS zgodnie podkreślili, że roboczy projekt to dobra podstawa do prac legislacyjnych. Ale jednocześnie przedstawili uwagi co do szczegółowych rozwiązań".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 30 września 2020 r.

***

W przyszłym roku minimalne wynagrodzenie wyższe o 200 zł

E-informator portalu www.niepelnosprawni.pl 15.09.2020
inf. prasowa
Informacja ważna dla niektórych osób niepełnosprawnych, gdyż niektóre świadczenia powiązane są z najniższą płacą. Ważna jest również dla pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne. Czytamy:
"W 2021 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wyniesie 2,8 tys. zł. Oznacza to wzrost o 200 zł w stosunku do najniższej płacy, która obowiązuje w 2020 r. (2,6 tys. zł).
Rada Ministrów przyjęła rozporządzenie w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2021 r., przedłożone przez ministra rodziny, pracy i polityki społecznej.
W rezultacie, w 2021 r. minimalne wynagrodzenie będzie stanowić 53,2 proc. prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na 2021 r.
W 2021 r. minimalne wynagrodzenie będzie wyższe o 7,7 proc. w stosunku do najniższej płacy, która obowiązuje w 2020 r.
Obecnie w Polsce najniższe wynagrodzenie otrzymuje ok. 1,7 mln osób.
Zgodnie z rozporządzeniem, w 2021 r. minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych wyniesie 18,30 zł. Oznacza to wzrost o 1,30 zł w stosunku do 2020 r. (17 zł).
Podczas posiedzenia Rady Dialogu Społecznego, podwyższenie płacy minimalnej do 2,8 tys. zł poparł Niezależny Samorządny Związek Zawodowy "Solidarność" oraz Związek Przedsiębiorców i Pracodawców.
W 2021 r. minimalna pensja wzrośnie w porównaniu do 2015 r. o 1050 zł.
Rozporządzenie wejdzie w życie 1 stycznia 2021 r.".

***

PFRON wydłuża terminy na składanie wniosków i realizację programu

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (2020-09-04)
autor: Departament Ds. Programów

Czytamy:
"W odpowiedzi na postulaty samorządów Zarząd PFRON, podjął decyzję zmieniającą Kierunki działań oraz warunki brzegowe obowiązujące w Module III oraz Module IV programu "Pomoc osobom niepełnosprawnym poszkodowanym w wyniku żywiołu lub sytuacji kryzysowych wywołanych chorobami zakaźnymi".
Wprowadzone zmiany dotyczą:
- wydłużenia do dnia 15 października 2020 r. terminu składania przez osoby niepełnosprawne wniosków o dofinansowanie w ramach modułu III (dotychczas obowiązywał termin 4 września 2020 r.),
- wydłużenia do dnia 2 listopada 2020 r. terminu składania przez realizatorów programu do PFRON zapotrzebowań na środki w ramach modułu III (dotychczas obowiązywał termin 15 września 2020 r.),
- wydłużenia do dnia 2 listopada 2020 r. terminu składania przez samorządy do PFRON wniosków o przyznanie refundacji w ramach modułu IV (dotychczas obowiązywał termin 15 września 2020 r.).
Konsekwencją wydłużenia terminu na składanie wniosków jest zmiana kryterium stanowiącego, że pomoc finansowa w ramach Modułu III udzielana jest osobom niepełnosprawnym, które na skutek wystąpienia sytuacji kryzysowych spowodowanych chorobami zakaźnymi utraciły, w okresie od dnia 9 marca 2020 roku do dnia 15 października 2020 roku (dotychczas obowiązywał termin 4 września 2020 roku), możliwość korzystania (przez okres co najmniej 5 kolejnych następujących po sobie dni roboczych) z opieki świadczonej w placówce rehabilitacyjnej.
W związku z podjętą w dniu 3 września 2020 roku uchwałą Zarządu PFRON uaktualniony został wzór formularza wniosku o dofinansowanie w ramach modułu III programu. Jednocześnie informujemy, że wnioski złożone na wcześniejszych wersjach formularzy zachowują ważność.
Więcej na: www.pfron.org.pl

***

Zakład pracy chronionej z opłatą za usługi wodne

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2020-09-17)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy fragment informacji:
"Firmy z chronionego rynku pracy nie są zwolnione z opłaty za usługi wodne, choć nie jest ona wprost wymieniona w przepisach jako należność, do której są zobowiązane - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Tak wynika z odpowiedzi Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, dotyczącej art. 31 ust. 1 pkt 2 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 426 ze zm.).
Zgodnie z nim pracodawcy mający status zakładu pracy chronionej, którzy zatrudniają minimum 30 proc. osób niewidomych, psychicznie chorych lub upośledzonych umysłowo, zaliczonych do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności, są zwolnieni z opłat - z wyjątkiem opłaty skarbowej oraz opłat o charakterze sankcyjnym. Wśród przedsiębiorców spełniających ten wymóg pojawiły się wątpliwości, czy takie zwolnienie obejmuje również należności określone w art. 268 ustawy z 20 lipca 2017 r. - prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 310 ze zm.). Chodzi o opłaty m.in. za pobór wód podziemnych i powierzchniowych, odprowadzanie ścieków.
Ogólnopolska Baza Pracodawców Osób Niepełnosprawnych, zwróciła się o wyjaśnienie tej kwestii do BON. Biuro w odpowiedzi przedstawiło stanowisko przekazane przez Państwowe Gospodarstwo Wodne "Wody Polskie", które wskazuje, że ZPChr nie mogą korzystać ze zwolnienia z opłaty przewidzianej w art. 268 prawa wodnego.
Jednocześnie instytucja ta zwraca uwagę, że aktualnie w wykazie opłat o charakterze sankcyjnym, który jest zawarty w rozporządzeniu ministra finansów z lipca 2004 r. (Dz.U. poz. 1682 ze zm.), nie ma opłat za usługi wodne. Są tam natomiast wymienione opłaty za korzystanie ze środowiska, których elementem do końca 2017 r. były należności za pobór wód i odprowadzanie ścieków (w ramach przepisów o ochronie środowiska). Jednak intencją ustawodawcy jest, aby opłaty za usługi wodne były nadal zaliczane do należności sankcyjnych, wyłączonych ze zwolnienia".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 17 września 2020 r.

***

Będzie zmiana druków składanych do PFRON

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2020-09-03)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
"Wprowadzone w ostatnich miesiącach zmiany w przepisach związanych z zatrudnianiem osób z dysfunkcjami zdrowotnymi spowodowały konieczność modyfikacji wzorów informacji i deklaracji, które pracodawcy wysyłają do PFRON - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Ich dostosowanie do obecnego stanu prawnego zapewnią nowelizacje dwóch rozporządzeń, których projekty trafiły do uzgodnień zewnętrznych.
Pierwszy z nich to zmiana rozporządzenia ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 22 czerwca 2016 r. w sprawie miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników (Dz.U. poz. 951). Określa on wzory dwóch druków: INF-D-P, czyli miesięcznej informacji o stanie zatrudnienia osób z dysfunkcjami, oraz Wn-D, czyli wniosku o wypłatę dopłat do ich pensji. Ponieważ od kwietnia br. obowiązują nowe, wyższe kwoty subsydiów płacowych, wymagały one uwzględnienia w treści objaśnień wspomnianych druków. Ponadto w związku z tym, że Komisja Europejska z uwagi na epidemię koronawirusa postanowiła wydłużyć obowiązywanie dotychczasowych przepisów w zakresie udzielania pomocy publicznej, zmieniona zostanie data, w której utraci ważność rozporządzenie w sprawie dopłat do pensji. Projekt przewiduje, że do jego wygaśnięcia dojdzie 30 czerwca 2024 r., podczas gdy teraz jest mowa o 30 czerwca 2021 r.
Drugim nowelizowanym aktem prawnym jest rozporządzenie ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 22 czerwca 2016 r. w sprawie ustalenia wzorów deklaracji składanych zarządowi PFRON przez pracodawców zobowiązanych do wpłat na ten fundusz (Dz.U. poz. 956 ze zm.). W jego przypadku zmieniony zostanie wzór załączników nr 5 i 6, a mianowicie deklaracji DEK-II-a składanej przez pracodawców mających status zakładu pracy chronionej oraz deklaracji DEK-II-b wysyłanej przez zakłady aktywności zawodowej. Uwzględniają one nowy rodzaj wpłaty na rzecz PFRON z tytułu naruszenia mechanizmu podzielonej płatności stosowanej przy wydatkowaniu pieniędzy z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Zmodyfikowana została także szata graficzna obydwu deklaracji, tak aby były bardziej czytelne i dostępne dla wypełniających je osób niepełnosprawnych".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 3 września 2020 r.

***

Warsztaty terapii zajęciowej chcą wyższego finansowania

Dziennik Gazeta Prawna/Baza Wiedzy (2020-09-29)
Michalina Topolewska, oprac.: GR

Czytamy:
"Finansowanie kosztów pobytu jednego uczestnika w warsztacie terapii zajęciowej będzie w 2021 r. wynosić 71,75 proc. najniższego wynagrodzenia. Zdaniem tych instytucji to zdecydowanie za mało, aby zapewnić im odpowiednie funkcjonowanie - donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Co do zasady WTZ są finansowane z dwóch źródeł: pieniędzy z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, które pokrywają 90 proc. kosztów funkcjonowania oraz w 10 proc. środków samorządów. Kwota dotacji przekazywanej przez fundusz na jedną osobę korzystającą ze wsparcia warsztatu jest zaś określona w rozporządzeniu Rady Ministrów z 13 maja 2003 r. w sprawie algorytmu przekazywania środków PFRON samorządom wojewódzkim i powiatowym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1605). Ogólnopolskie Forum WTZ zwraca jednak uwagę, że w ostatnich latach systematycznie dochodzi do spadku realnego poziomu finansowania, co widać wyraźnie, jeśli uwzględni się to, jak w tym samym czasie zmieniała się wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Organizacja wskazuje, że do 2007 r. finansowanie kosztu pobytu jednego uczestnika WTZ (z środków PFRON oraz samorządu) przekraczało 130 proc. kwoty najniższej pensji. Potem ten wskaźnik ulegał obniżeniu, ale jeszcze do 2011 r. utrzymywał się na poziomie 100 proc. Natomiast w kolejnych latach ten spadek był coraz większy, np. w tym roku kwota ta stanowi niecałe 73 proc. najniższego wynagrodzenia, a w przyszłym roku będzie to 71,75 proc.
Ubiegłoroczna nowelizacja rozporządzenia zakłada wzrost dotacji PFRON do funkcjonowania warsztatów w latach 2020-2022. W tym roku wynosi ona bowiem 20 496 zł w skali roku na jedną osobę niepełnosprawną, czyli 1708 zł miesięcznie, natomiast w 2021 r. i 2022 r. będzie to odpowiednio 21 696 zł (1808 zł miesięcznie) i 22 896 zł (1908 zł).
Podobne kłopoty dotyczące finansowania działalności mają zakłady aktywności zawodowej. Do nich również trafiają pieniądze z PFRON oraz środki samorządu.
W tym roku dotacja z funduszu na jedną osobę wynosi 25 000 zł i tak samo będzie w 2021 r. oraz następnych latach".
Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 29 września 2020 r.